Eerder deze maand bezocht een ICEJ-team het Beit Alfa-immigrantendorp in het noorden van Israël om een van de Joodse families te ontmoeten die we onlangs op een Aliyah-vlucht hebben gesponsord en van hen te horen hoe ze zich in hun nieuwe huis vestigden.

Beit Alfa, geopend in 2007, biedt de eerste huizen in Israël voor veel nieuwe immigranten (olim) uit de Ethiopisch-Joodse gemeenschap. Het absorptiecentrum beschikt over 141 huizen op de begane grond, dieren die grazen, omliggende landbouwvelden en lachende kinderen die rondrennen en voetballen, allemaal in de schaduw van het Gilboa-gebergte. Deze landelijke omgeving, die zo doet denken aan de plek die ze onlangs hebben achtergelaten, is zeker een ‘zachte landing’ voor deze gezinnen.

Hartelijk verwelkomd bij aankomst door de directeur, Moran, voelde ons ambassadepersoneel ook de stress van het stadsleven naar de achtergrond verdwijnen met een kopje traditionele Ethiopische koffie en Dabo, een heerlijk Ethiopisch brood. Moran legde uit dat de selectie van deze specifieke site opzettelijk was. Om de nieuwkomers zich zo comfortabel mogelijk te laten voelen na de langverwachte reis terug naar het land van hun voorouders, kozen ze ervoor om hen te verwelkomen in een omgeving met een vergelijkbaar gevoel als het plattelandsleven in Ethiopië, in plaats van het bruisende stadsleven van Jeruzalem of Tel Aviv. We zagen uit de eerste hand hoe natuurlijk de omgeving voor hen was toen we oudere Ethiopische mannen zagen die op hun traditionele manier kruiden uit de gemeenschappelijke tuin oogstten.

Omdat er veel punten van potentiële tegenslag zijn in het Aliyah-proces, vermindert het hebben van een smaak en gevoel van thuis de schok van het landen in een nieuw land met een compleet andere taal en cultuur. Terwijl de vlucht vanuit Ethiopië minder dan vier uur duurt, is de kloof van het platteland van Ethiopië naar een moderne westerse natie als Israël alsof je honderden jaren vooruit in de tijd stapt.

Bij aankomst krijgen Ethiopische olim huisvesting en hulp op veel gebieden van hun leven.
“We verwelkomen de olim, helpen hen te integreren en verbinden hen met de Israëlische samenleving, zodat ze hun dromen kunnen realiseren en een nieuwe toekomst kunnen beginnen”, legde Moran uit. “Deze gezinnen kwamen met weinig meer dan een paar persoonlijke spullen en hun kinderen op sleeptouw. Hier krijgen ze liefde, zorg en hulp bij financiën, onderwijsmogelijkheden en werktraining.”

De meeste immigranten wonen drie jaar in het Aliyah-centrum, waarbij het eerste jaar is gewijd aan het leren van Hebreeuws en het Jodendom, en de resterende tijd is gewijd aan werken en geld sparen voor een eigen huis. Aanvankelijk vinden immigranten werk in fabrieken, het vullen van schappen in winkels, schoonmaak en landbouw. In een opmerkelijk vertoon van solidariteit en gemeenschap helpen oudere immigranten de nieuwere. En naast het sparen van geld voor een huis, sturen ze allemaal geld terug naar familieleden die nog steeds in Ethiopië wachten op hun beurt om Israël te bereiken. Zonder deze hulp, zo werd opgemerkt, hadden ze misschien geen voedsel om te eten.

Het meest memorabele deel van het bezoek was het verwelkomen in het bescheiden huis van Kaleb* en Abira,* twee Ethiopische nieuwkomers die vlak voor Pesach in april aankwamen op de door ICEJ gesponsorde vlucht. Gezeten op bedden en plastic stoelen die in een cirkel werden getrokken, deelden Kaleb en Abira hun verhaal met ons via een vertaler. We waren benieuwd hoe lang ze wachtten om te komen en hoe het voelde toen ze het nieuws van hun vlucht kregen.

“Ik voelde dat ik opnieuw geboren was toen ik hoorde dat ik goedgekeurd was om aliyah te maken. We waren heel blij”, riep Kaleb uit, die er 25 jaar naar verlangde om voet aan wal te zetten in het land Israël. De vlucht stelde de familie in staat om zich te herenigen met Kaleb’s drie broers en Abira’s broer en zus, die een paar jaar geleden waren aangekomen. Kaleb vertelde hoe emotioneel die ontmoeting voor hen was en hoe hij andere families wilde aansporen om niet op te geven of de hoop te verliezen. Helaas betekende de vreugde om familie hier te zien ook het verdriet van het afscheid nemen van ouders en andere achtergebleven familieleden die nog niet waren goedgekeurd om te komen. Niemand weet wanneer en of ze misschien aankomen.

In fase twee van ‘Operatie Rots van Israël’ besloot de Israëlische regering om nog eens 3.000 Ethiopische Joden naar Israël te brengen, waarvan er 2.000 al waren geland en de resterende 1.000 hopelijk eind juni zullen aankomen. Van degenen die nu aankomen, heeft slechts 10 procent ouder dan 35 jaar minstens een basisopleiding. Dit komt overeen met Kaleb’s gebrek aan een formele opleiding en Abira’s acht jaar onderwijs. Gevraagd naar hun toekomstdromen, sprak Abira haar wens uit om hun twee kinderen in de basisschoolleeftijd een zo mooi mogelijke toekomst te geven. Ze droomt ervan dat haar beide kinderen, Amara* (11) en Yonas* (4), op hoog niveau zullen studeren en leren. Kaleb en Abira begonnen hun eigen intensieve Hebreeuwse studies (ulpan) slechts een paar dagen nadat we hen hadden ontmoet.

Op de vraag wat hen kracht gaf terwijl ze 25 lange jaren wachtten, riep het paar met een brede glimlach uit: “We zijn nooit gestopt met geloven. Dromen komen uit. Maar als God niet had geholpen, was het nooit gebeurd… Het gebeurde op Gods tijd.”

Toen we uit elkaar gingen, bedankte het paar de christelijke ambassade voor de hulp die ze van ons kregen en moedigde ons aan om andere Ethiopische gezinnen te blijven helpen, zodat ook zij binnenkort herenigd kunnen worden met gezinnen in het land waar ze hun hele leven van hebben gedroomd.

Dank aan al onze vrienden en supporters over de hele wereld wiens vrijgevigheid het mogelijk maakte voor Kaleb en Abira, en vele anderen, om thuis te komen in Israël. We nodigen u uit om met ons samen te werken om meer Joodse immigranten te helpen ook het Beloofde Land te bereiken.

door Anneliese Johnson, ICEJ staf

Geef vandaag:  doneer.icej.nl/doneren

[*Namen zijn veranderd om privacy]