Begin mei organiseerde ICEJ Duitsland een Yom Hatzmaut-viering (Onafhankelijkheidsdag) om solidariteit te betuigen met Israël, waaraan meer dan 600 mensen deelnamen. Het evenement stond in het teken van aanbidding, gebed en boodschappen uit Jeruzalem.

Als eerste internationale afdeling van de Christian Embassy heeft ICEJ-Duitsland een lange geschiedenis van pro-Israëlische bijeenkomsten en andere ondersteunende activiteiten. Veel Duitse christenen voelen zich via ICEJ persoonlijk verbonden met Israël, waaronder degenen die onlangs de Onafhankelijkheidsdagbijeenkomst bijwoonden.

Gottfried Bühler, nationaal directeur van ICEJ-Duitsland, leidde het evenement en gaf ook leiding aan het aanbiddingsteam dat de aanwezigheid van de Heer aanriep. De stemmen kwamen samen met één hart en er werden zelfs aanbiddingsliederen in het Hebreeuws gezongen, terwijl er vlaggen boven de hoofden werden gezwaaid.

Daarna volgde een prachtig gechoreografeerde dans van Profildance, onder leiding van Katja Bühler, die was opgedragen aan de terugkeer van de gijzelaars. Terwijl het dansteam optrad, verschenen beelden van de nog steeds vermiste personen op het scherm achter hen. Daarna volgde een gebedsmoment, waarbij de toehoorders elkaar in groepjes omhelsden en vrijheid voor de gijzelaars uitriepen, velen met tranen in hun ogen.

Gottfried Bühler bracht vervolgens een duidelijke boodschap over dat Duitsland een keuze heeft. Hij besprak de medeplichtigheid van de kerk tijdens de Holocaust en hoe zelfs de paus van die tijd aan de kant van de nazi’s stond. Hij stelde ook de vraag: “Aan welke kant staan wij? Het is tijd dat Duitsland het toenemende antisemitisme afwijst en moedig aan de kant van Israël staat.”

Gottfried herinnerde aan het herstel van Duitsland na de oorlog, een herstel dat niets minder dan een wonder was. Maar met die welvaart, zei hij, komt ook verantwoordelijkheid. Het is tijd om iets terug te doen voor Israël, om te herstellen wat kapot is gegaan en om te laten zien dat deze generatie achter Israël staat.

Nicole Yoder, vicevoorzitter van ICEJ voor hulp en aliyah, kwam uit Jeruzalem om te vertellen over de veelzijdige reactie van ICEJ sinds de aanslagen van 7 oktober 2023. Van herstel- en wederopbouwinspanningen in Be’eri, Nir Oz en Kfar Aza tot het bieden van traumatherapie, het plaatsen van schuilkelders en het helpen van een agrotechnische middelbare school in de Gazastrook: de steun van ICEJ reikt ver. Nicole sprak haar diepe waardering uit voor de steun van Duitsland in deze crisistijd en bedankte het publiek voor het mogelijk maken van deze initiatieven.

Nicole vertelde ook het verhaal van Bracha, een moeder uit Nir Oz die haar man, zoon en huis verloor tijdens het bloedbad van 7 oktober. ICEJ hielp haar bij de aankoop van basisbenodigdheden voor haar nieuwe huis, omdat kleine troostjes een groot verschil kunnen maken als je alles kwijt bent. Nicole zei dat de veerkracht van Bracha en anderen zoals zij hoop geeft dat Israël zal doorgaan op weg naar betere tijden.

De aanwezigen luisterden ook naar Yair, een parachutist in het IDF. Hij had na de aanslagen van 7 oktober vele maanden in reservistendienst gediend, vaak zonder te weten wanneer hij naar zijn vrouw en kinderen zou terugkeren. Hij vertelde over de verschrikkingen van de oorlog, de tol die het scheiden van geliefden eist en de zware verantwoordelijkheid die elke soldaat draagt. Maar ondanks alles, zei hij, hield zijn geloof hem op de been. Al vroeg begon hij zijn ervaringen te delen op sociale media, niet om aandacht te trekken, maar om de waarheid te vertellen. Zijn publiek is sindsdien gegroeid tot meer dan 27.000 volgers, mensen die duidelijkheid zoeken over waarom Israël vecht en voor wie het vecht. “Nooit meer betekent nooit meer!”, benadrukte hij.

Toen ik aan de beurt was om te spreken, dacht ik na over wat het betekent om een echte vriend van Israël te zijn. Ik deelde mijn eigen ervaringen na 7 oktober, waaronder een verhaal over een jong meisje dat zich verstopte voor hulpverleners totdat ze haar vraag “Zijn jullie vriendelijk?” hadden beantwoord. Deze vraag is volgens mij een vraag die Israël nu aan de wereld stelt. Ik sprak ook over mijn opleiding tot eerstehulpverlener, waar ik heb geleerd dat echte hulp zowel fysieke als emotionele wonden moet aanpakken. Dit is waar ICEJ in uitblinkt, niet alleen door hulp te bieden, maar ook door te luisteren, zorgvuldig te reageren en diep vertrouwen op te bouwen binnen de Israëlische gemeenschappen waarop we invloed hebben.

De recente viering van Onafhankelijkheidsdag door ICEJ-Duitsland was een krachtige uiting van solidariteit, aanbidding, gebed en een gedeeld doel. Van leringen tot getuigenissen van veerkracht vanaf het front, de sfeer was er een van diepe compassie en steun voor Israël. Terwijl er gebeden werden gebeden, tranen werden vergoten en verhalen werden gedeeld, zag ik dat één waarheid duidelijk was: de band tussen Israël en zijn christelijke vrienden over de hele wereld leeft en wordt steeds sterker.

Een aantal andere ICEJ-vestigingen vierde onlangs de 77e Onafhankelijkheidsdag van Israël met solidariteitsevenementen in hun respectievelijke landen over de hele wereld. In een tijd waarin Israëli’s voor ongekende uitdagingen staan, herinneren bijeenkomsten als deze hen eraan dat ze niet alleen zijn en dat er nog steeds grote hoop, kracht en vriendschap te vinden is over de hele wereld.

Overweeg alstublieft om Israël te zegenen door te geven aan het werk en de bediening van de Christian Embassy, terwijl we doorgaan met het opbouwen en mobiliseren van steun voor Israël over de hele wereld.

Geschreven door Nativia Samuelsen
Hoofdfoto: De pro-Israëlische onafhankelijkheidsdagbijeenkomst georganiseerd door ICEJ-Duitsland met meer dan 600 aanwezigen. (Bron: Levi Dörflinger)