In heel Israël worstelen veel jonge Joodse immigranten om hun plaats te vinden. In Ashdod dragen tieners die uit Oekraïne en Rusland komen de littekens van oorlog, antisemitisme, armoede en persoonlijk verlies. Ze kennen weinig Hebreeuws, komen uit gebroken gezinnen en er is bijna geen ondersteuningssysteem, daardoor lijkt hun toekomst onzeker.

Dit is waar de Internationale Christelijke Ambassade Jeruzalem (ICEJ) aandacht voor heeft. Met onze steun hebben lokale gemeenschapsleiders een ondergrondse schuilkelder omgetoverd tot een veilig, levendig jeugdcentrum. Ooit gebouwd om te overleven, stroomt het nu over van leven, creativiteit en hoop.

Recente studies onderstrepen de urgentie voor deze risicojongeren:

• 86% komt uit eenoudergezinnen
• velen leven onder toezicht van een bijstandsuitkering, maar door hun onopgeloste juridische status zijn ze vaak niet van vitaal belang
• ze dragen allemaal trauma’s met zich mee, of het nu gaat om het ontvluchten van conflictgebieden, het ervaren van persoonlijk verlies of het worstelen met dagelijkse integratie.

Deze kinderen herinneren ons eraan dat velen iemand nodig hebben die persoonlijk in hen gelooft en hen aanmoedigt om hun dromen na te jagen. Ze hebben iemand nodig die hen begeleidt op hun reis naar een gezondere kijk op het leven.

In het centrum ontmoetten we onlangs Anastasia, een gepassioneerde theaterregisseur en moeder van vier kinderen. Ze leidt het Youth Futures-programma voor meer dan 20 immigrantentieners en begeleidt hen dag en nacht. Voor deze jongeren is ze meer geworden dan een mentor; ze noemen haar ‘mama’.

“Het is 24/7, ‘s avonds, Sjabbat. Als een kind me nodig heeft, ben ik er”, legde ze uit.

Haar toewijding werpt zijn vruchten af:

• Josef, die ooit niet stil kon zitten vanwege OCS, stond voor zijn hele klas om de Pesach Haggadah te lezen – en maakt eindelijk vrienden.
• Een meisje dat op school achterbleef, is nu toegelaten tot een elite-trainingsprogramma van de Israëlische luchtmacht.
• Een ander jaagt moedig haar droom na om actrice te worden, waarbij Anastasia haar bij elke stap begeleidt.

Dan is er de tweeling, wiens verhaal diep ontroerend is. Ze kwamen pas twee maanden geleden in Israël aan, nadat ze Oekraïne waren ontvlucht nadat ze getuige waren geweest van de dood van hun moeder bij een raketaanval. Geplaatst onder de hoede van een vader die ze nauwelijks kenden, viel hun wereld in duigen. Normaal gesproken worden nieuwe deelnemers halverwege het jaar niet geaccepteerd, maar er werd geen moment geaarzeld om deze tweeling in het programma te verwelkomen. Zelfs tijdens het recente conflict met Iran, toen het personeel de opdracht kreeg om thuis te werken, bracht Anastasia een bezoek aan hun appartement.

“Deze kinderen konden niet wachten,” vertelde ze ons zachtjes. “De jongen klampte zich aan me vast. Hij was doodsbang om nog een volwassene in zijn leven te verliezen.”

Voor deze kinderen is het programma meer dan naschoolse activiteiten. Het is een reddingslijn. Het spreekt moed, identiteit en hoop in levens die worden overschaduwd door angst.

“Dit programma verandert niet alleen levens, het redt ze”, verzekerde Anastasia.

In een les schreef elke tiener zijn dromen voor de toekomst op. Sommigen durfden zich voor te stellen dat ze aan Oxford of Harvard zouden studeren. Anderen verlangen ernaar om piloot, haarstylist, acteur of kunstenaar te worden. Dit zijn geen loze wensen – het zijn tekenen van opnieuw aangewakkerde hoop.

De ICEJ werkt al lang samen met het Joods Agentschap voor Israël om verschillende Aliyah- en integratie-initiatieven te promoten.

In een wereld die hun vertelde dat ze ongewenst waren, helpen aanhangers van de christelijke ambassade deze worstelende Joodse tieners om in zichzelf te geloven.

Bedankt dat je ons bij staat. Samen kunnen we de toekomst herstellen – één jongere tegelijk.

Door Nativia Bühler

Foto’s: ICEJ