“Troost, troost Mijn volk, zal uw God zeggen, spreek naar het hart van Jeruzalem en roep haar toe dat haar strijd vervuld is …”

Deze tekst, Jesaja 40:1, was het eerste dat in me opkwam op de ochtend van 4 oktober 2025. Iemand had me benaderd in de lobby van het Yitzhak Rabin hostel in Jeruzalem, waar de leden van het ICEJ Feast-team verbleven. Hij vroeg waar ik vandaan kwam. De afgelopen twee jaar aarzelde ik om bijna verontschuldigend “Londen” te antwoorden. Israëli’s en ook Joden in de diaspora zijn zich er terdege van bewust dat Londen helaas een broeinest van Jodenhaat is geworden, waar openlijke oproepen tot het vergieten van Joods bloed vaste prik zijn geworden.

Mijn nieuwe vriend had mijn ICEJ-sleutelkoord gezien en wist dat hij me kon vertrouwen. Hij bedankte me uitbundig voor mijn komst naar Israël en zei hoeveel het betekende om te weten van onze steun.

“Heb je het nieuws gehoord?” vroeg hij.

Ik haperde in mijn reactie. Ik had, net als velen, gebeden dat dit Loofhuttenfeest goed nieuws zou brengen aan Israël en haar vrienden. Ik had goede hoop dat hij op het punt stond iets immens te delen, maar durfde het niet aan te nemen.

“De oorlog is voorbij. De gijzelaars komen naar huis. Hamas is bereid om het te bespreken,” riep hij uit!

De afgelopen twee jaar flitsten voor mijn ogen. De slapeloosheid die ik had in de nacht van 6 oktober, het vreselijke nieuws dat op 7 oktober bekend werd. De video’s van onuitsprekelijke wreedheden die live werden gestreamd en de kreten van burgers schroeiden in mijn gedachten, samen met schrijnende ooggetuigenverslagen.

Slechts enkele weken eerder had ik de grootmoeder van Matan Angrest ontvangen in onze kerk in het centrum van Londen. Zou ze op het punt staan Matan thuis te verwelkomen? Ik had moeite om niet te huilen, terwijl een mengeling van immense vreugde en opgekropt verdriet me trof.

Ik dacht aan mijn vrouw – geboren in Jeruzalem – en onze prachtige kinderen in Londen en hoe graag ik ze op dat moment wilde omarmen.

De woorden van Jesaja 40 – een voortdurende herinnering in mijn hele leven – weergalmden in mijn gedachten, uitgesproken in een bepaalde context, maar vandaag de dag op zoveel manieren toepasbaar.

Deze ontmoeting in het Yitzhak Rabin Hostel kwam aan de vooravond van het Loofhuttenfeest van de Christelijke Ambassade 2025 en zette de toon overal. Terwijl ik als aalmoezenier in pastorale zorg en ondersteuning voor de Feestteams diende, zag ik elke dag verdriet vermengd met hoop, vreugde voortbrengend, wat leidde tot aanbidding van onze grote God!

Vanaf de eerste feestnacht in Kfar HaNokdim was er een tastbaar gevoel van de kracht van de Geest en de overwinning op de duisternis. De woorden die door de Filippijnse dansgroep “Raise the Banner” werden gezongen en gedanst, verklaarden: “Heer der heerscharen, U bent met ons, met ons in de strijd, U bent onze schuilplaats, U bent met ons in de storm …” Dit getuigde van de overheersende kracht van Gods aanwezigheid en de standvastige aard van Zijn beloften, voordat de Fijische evangelist Manasa Kolivuso een krachtige boodschap van evangelische hoop bracht.

Het thema van het Feest van dit jaar, “Tien uit alle naties”, is ontleend aan Zacharia 8:23. Het zien van bijna 2000 christenen uit meer dan 70 landen die deelnamen aan de aanbidding van Yeshua tijdens het Feest, voelde soms als een voorproefje van de vervulling van die profetie en het universele feest dat gevierd zal worden in het komende Messiaanse Koninkrijk.

Getuige zijn van de eenheid van Joodse en Arabische gelovigen in Christus, diende als een krachtig getuigenis van de verlossende en verzoenende kracht van het Evangelie. Als christen die het feest bijwoonde vanuit het Verenigd Koninkrijk, een natie die steeds vijandiger tegenover Israël staat, dacht ik eraan hoe een dergelijke eenheid bijna altijd wordt ontkend als bestaand in welke vorm dan ook door velen in het Britse publiek en zeker door onze media, en die in twijfel wordt getrokken in onze kerken. En toch sprak ik de hele week met Iraniërs, Arabieren, ex-moslims en mensen met een cultureel christelijke achtergrond en was ik er getuige van hoe hun evangelische transformatie in Jezus hen ertoe bracht Gods verbondsvolk lief te hebben en haar welzijn te zoeken.

Gods waarheid en haar kracht loopt vaak niet synchroon met de menselijke politiek en is zeker niet gebonden aan de lage verwachtingen van veel mensen!

Toen het nieuws over de op handen zijnde vrijlating van de gijzelaars bekend werd tijdens de jaarlijkse Israëlische gastavond van het feest, werd ik herinnerd aan een andere passage in Jesaja 9 – een passage die spreekt over de vreugde van zowel de eerste als de tweede komst van Christus. “… zij verheugen zich voor Uw aangezicht als met vreugde over de oogst.”

Soekot, het Loofhuttenfeest, vaak “het Grote Feest” of “Feest der Feesten” genoemd, was historisch gezien het meest vreugdevolle van de Bijbelse feesten en was specifiek een dankzeggingsoogstfeest. In de Talmoed wordt gezegd dat iemand die de vreugde in Jeruzalem tijdens het Feest niet had gezien, nog nooit in zijn leven vreugde had gezien.

Dit maakte het nieuws over verhoorde gebeden en de thuiskomst van de gijzelaars op dat moment des te indrukwekkender. Hoewel het conflict tussen Israël en zijn Palestijnse buren – en inderdaad de wereld – nog lang niet voorbij is, was er op dit feest toch vreugde over wat God heeft gedaan, doet en zal blijven doen.

Nu ik terug ben in het Verenigd Koninkrijk, zie ik dat de Jodenhaat onverminderd doorgaat. De marsen gaan door. Op mijn plaatselijke universiteit – 5 minuten van mijn deur – verstoorden studenten afgelopen week twee Israëlische Joodse professoren, en ze dreigden hen te onthoofden.

Nu er een staakt-het-vuren is en er een plan voor Gaza wordt uitgevoerd, houdt de woede tegen het volk, dat de “oogappel van God” wordt genoemd (Zacharia 2:8), aan. En het zal helaas nog erger worden. Toch gebruikt God het allemaal om Zijn volk thuis te brengen in hun door God gesloten verbondsland en – zoals door velen op het Feest werd getuigd – om velen tot Zichzelf te brengen.

God gebruikt ICEJ duidelijk als een katalysator om dit doel te bereiken. Met reflectie op de huidige pijn, de beloften uit het verleden die vervuld zijn, en de beloften die nog vervuld moeten worden, zien we uit naar de volledige realisatie van Jesaja’s Messiaanse profetie. Een vreugde groter dan welke dan ook in het hier-en-nu zal komen wanneer men ziet hoe het gewaad van elke krijger verbrandt wordt als brandstof voor het vuur, en er volledige vrede wordt gevestigd door de Wonderbare Raadgever, Machtige God, Eeuwige Vader en Vredevorst.

Gods ijver voor Zijn volk zal het mogelijk maken!

Door Regan King, Pastor, The Angel Church in Angel, Islington, Londen