Hier in het speciale tehuis voor overlevenden van de Holocaust van de ICEJ in Haifa, kwamen de Hoge Heilige Dagen in de herfst onlangs, net toen het nieuws naar voren kwam dat de oorlog in Gaza mogelijk ten einde loopt. Het weer veranderde snel in de herfst. Veel Israëli’s bereidden zich geestelijk en praktisch voor op de plechtige Grote Verzoendag, of Jom Kippoer. Veel liefdadigheidsorganisaties reikten voedselpakketten aan voor degenen die het moeilijk hebben. 

Ons ICEJ-team in het Haifa Home reikte ook uit naar overlevenden van de Holocaust in de regio die nog steeds in hun eigen huis wonen en zegende hen met voedselpakketten voor de herfstvakantie. Veel van deze ouderen zijn eenzaam, hebben te maken met gezondheidsproblemen en hebben vaak geen kinderen in de buurt om hen te ondersteunen. Het is altijd een groot voorrecht en vreugde om ze te bezoeken.

Gershom (95) en Shoshana (90), beiden geboren in Roemenië, verwelkomden ons met vreugde. Gershom, die drie jaar in Transnistrië overleefde, bleef herhalen hoe gelukkig hij is om in het Joodse thuisland te zijn.

“Israël is het mooiste land ter wereld”, benadrukte hij.

Hun beide gezichten lichtten op toen ze ons uitnodigden voor koffie. Aan het einde van een aangenaam gesprek zei Gershom keer op keer: “Dit verrassingsbezoek was zo’n zegen voor ons. Dat gebeurt niet vaak.”

Hoewel lopen moeilijk voor hem is, stond hij erop ons helemaal terug naar de auto te begeleiden. Hij liep voorzichtig een aantal treden naar beneden en keerde pas terug toen we om de hoek verdwenen en wegreden. Ons voedselpakket werd enorm gewaardeerd, maar wat hen het meest raakte was de zorg en liefde erachter.

Yaacov, geboren in Litouwen, was al even ontroerd door ons onverwachte bezoek. Nadat we waren gaan zitten, opende hij zijn hart over hoeveel zijn gezondheid de afgelopen maanden is achteruitgegaan en hoe eenzaam hij zich vaak voelt. Nu zwak, alleen lopend met behulp van een wandelstok, is hij afgevallen en verlaat hij zelden het huis, behalve voor medische afspraken. Zijn kinderen komen wekelijks op bezoek, maar hij brengt vele dagen alleen door. Voor hem was ons bezoek zeer betekenisvol, omdat we een luisterend oor boden, woorden van empathie en bemoediging, en eenvoudig gezelschap dat tranen in zijn ogen bracht.

Yaacov bedankte ons voor het pakket dat hij ontving, maar voegde eraan toe dat hij niet genoeg woorden had om zijn waardering uit te spreken voor onze tijd die we met hem doorbrachten.

Een nieuw middel om de horizon te verbreden 

Onze visie wordt geleidelijk gerealiseerd om onze bewoners vaker mee te nemen op korte uitstapjes, hen te helpen hun huis uit te stappen, te genieten van frisse lucht en samen zinvolle ervaringen te delen. Om deze ritten regelmatiger te maken, hadden we een eigen voertuig nodig. Met dankbaarheid aan onze donateurs hebben we nu een busje met negen zitplaatsen aangeschaft dat speciaal voor dit specifieke doel is bedoeld – om de horizon van onze Haifa Home-bewoners te verbreden. We kijken ernaar uit om samen nieuwe herinneringen en momenten van vreugde te creëren terwijl we in de nabije toekomst verschillende uitstapjes plannen. 

Kunst die hoop en licht geeft 

Ons eerste uitstapje met het nieuwe busje bracht ons naar Kfar Saba, waar Nancy, onze kunsttherapeute, een onvergetelijk bezoek aan een prachtig kunstatelier had georganiseerd. Onze bewoners genoten daar van een speciale kunstsessie die verband hield met de Rosh HaShanah-vakantie. Omringd door een opbeurende sfeer – met koffie, gebak en een feestelijke lunch – kregen de bewoners de kans om na te denken over hun leven terwijl ze kunstwerken vol licht en kleur maakten, die hoop op het Joodse Nieuwjaar vertegenwoordigen.  

Toen ze terugkwamen, gloeiden ze nog steeds van de ervaring.

“Het is de eerste keer dat ik mensen ontmoet die dit soort dingen doen”, vertelt Dov. “Ik waardeer de schoonheid die er was enorm. Ik heb gewoon geen woorden om het uit te drukken.”

“Ik voel me zo goed bij alle mensen die ons helpen”, voegde Natalia eraan toe. “Ze hebben zo’n groot hart en ik hoop echt dat God mijn gebeden heeft verhoord.”

“Ik ben zo blij dat ik ben gekomen en dat er nog een plekje in de auto was”, zei Renate, die zich die dag niet lekker had gevoeld. “Het was geweldig om mensen met zo’n hart te ontmoeten, en de kunst die we deden past zo goed bij de tijd waarin we leven.”

Israël, een land van wonderen 

Veel van onze Russisch sprekende inwoners maakten laat in hun leven Aliyah en waren nooit in staat om Hebreeuws te leren of het Land echt te zien. Vooral onze Oekraïense inwoners, die pas drie jaar geleden arriveerden nadat ze op de vlucht waren voor de Russische invasie, hebben ook weinig kans gehad om dit land en zijn ongelooflijke bijbelse geschiedenis te ontdekken.  

Om hen te helpen een diepere band met het Land Israël te krijgen, nodigden we Andrey, een gids en docent, uit om een reeks lezingen te geven over verschillende aspecten van het Land. De bewoners toonden grote interesse, gretig om meer te weten te komen over hun nieuwe thuisland. We hopen hen op zijn minst een glimp te laten opvangen van dit vaak complexe, maar werkelijk wonderbaarlijke land dat ze nu hun thuis noemen.

Mogen zij doorgaan met wortel te schieten, hoe klein ook, in het Land dat God aan hun voorvaderen beloofde.

In Memoriam van Fanny Selekovitz 

Op 14 september overleed onze dierbare bewoonster Fanny Selekovitz op 96-jarige leeftijd. We hadden het voorrecht om zeven jaar lang haar leven te delen in het Haifa Home. Oorspronkelijk afkomstig uit Roemenië, werd ze als kind van school gegooid omdat ze Joods was en samen met haar familie leed ze veel. Dit liet een stempel achter voor de rest van haar leven, zoals bij elke overlevende van de Holocaust. 

Fanny was een liefdevolle, actieve en sterke vrouw. Ze hield van kunst en had grenzeloze creativiteit. In de loop der jaren stak ze haar energie in haken, schilderen en vele andere ambachten, waarbij ze altijd nieuwe manieren vond om dingen mooier te maken. Veel bezoekers uit het buitenland keerden terug naar huis met een van haar creaties, of het nu een paar sokken waren of een andere handgemaakte schat.

In haar latere jaren zei Fanny vaak: “Het is zo moeilijk om een Jood te zijn.” Maar bijna tot haar laatste week bleef ze deelnemen aan onze kunstlessen, gymnastiek en bijna elke activiteit die we hielden. Ze hield veel van onze christelijke medewerkers en ze zal door ons allemaal en door haar medebewoners erg gemist worden.

Rosj HaSjana vieren 

De eetzaal van Haifa Home zag er feestelijk uit. De tafels werden op een nieuwe manier gedekt met kleurrijke tafelkleden, en heerlijke Rosj Hasjana-lekkernijen werden op de tafels geplaatst. Er werden liedjes voor het seizoen gespeeld en langzaam verzamelden onze bewoners zich om samen met onze medewerkers deze bijzondere feestdag te markeren. We spraken over de zegeningen van het afgelopen jaar en benadrukten de goede dingen te midden van de zeer moeilijke situatie in het land. Elke bewoner had de gelegenheid om zijn nieuwjaarsgroet te brengen aan de rest van de aanwezigen. 

Het was een vreugdevolle bijeenkomst waarin alle bewoners van Haifa Home zich vereerd en geliefd voelden, en ontroerd door de schoonheid en zorg die nodig waren om zo’n betekenisvol evenement te creëren. Aan het eind ontving iedereen een geschenk met een persoonlijke zegen van onze medewerkers en donateurs.

Blijf alstublieft onze unieke bediening van zorg voor overlevenden van de Holocaust in hun laatste resterende jaren ondersteunen.

Geschreven door: Yudit Setz, staflid