Voor de Domari-gemeenschap in Israël betekent het dagelijks leven vaak armoede, uitsluiting en onzichtbaarheid. Maar deze zomer, dankzij ICEJ, beleefden de kinderen en ouders van Domari een dag vol vreugde en waardigheid – een bezoek aan de Bijbelse dierentuin van Jeruzalem.

De dag begon in Oost-Jeruzalem, waar de families zich verzamelden. Een bus bracht hen naar de dierentuin en het avontuur begon met een eenvoudig ontbijt voordat de kinderen wegrenden om op verkenning te gaan. De zesjarige Hazem vatte de dag samen.

“Dit is de beste dag van mijn leven”, riep hij uit. “Ik heb mijn favoriete dieren in het echt gezien!”

Voor kinderen die alleen over leeuwen, olifanten of giraffen hadden gehoord, was het bijna niet te geloven om ze van dichtbij te zien. Hun opwinding was aanstekelijk, want ze overweldigden de volwassenen met vragen als: “Wat is de naam van het dier? Wat eet het?”

Ontroerd om hun kinderen zo vol vreugde te zien, gaven de ouders toe dat ze zich zo’n ervaring nooit hadden kunnen veroorloven zonder hulp van buitenaf. Een moeder fluisterde: “We zijn vaak onzichtbaar. Vandaag voelden mijn kinderen zich gezien.”

Aan een gemeenschap die zich verwaarloosd heeft gevoeld, geven geschenken als deze een krachtige boodschap af dat ze worden erkend, gewaardeerd en niet vergeten.

Een vergeten volk
Het Domari-volk in Israël is een kleine, gemarginaliseerde minderheid, hun nomadische oorsprong gaat terug tot India. Ze hebben van oudsher te maken gehad met discriminatie en sociale uitsluiting in het hele Midden-Oosten, ook in Israël. De meeste Domari in Israël wonen in Oost-Jeruzalem, met name in de oude stad en de wijken Silwan en Shuafat. Hun bevolking wordt geschat op een paar duizend. De exacte aantallen zijn echter onduidelijk vanwege hun integratie in de Arabische samenleving en het gebrek aan formele erkenning als een afzonderlijke etnische minderheid.

De Domari-gemeenschap staat voor grote uitdagingen, waaronder staatloosheid, armoede en sociale uitsluiting. Hoge werkloosheidscijfers – als gevolg van discriminatie, stereotypen en beperkte opleiding – dwingen velen tot ondergeschikte arbeid, straatverkoop of bedelen. Onderwijsbarrières beperken hun kansen verder, aangezien veel Domari-kinderen voortijdig de school verlaten vanwege financiële problemen.

In tegenstelling tot andere minderheidsgroepen in Israël hebben ze bijna geen politieke vertegenwoordiging of formele erkenning, en heel weinig NGO’s pleiten voor hun rechten. Een belangrijke organisatie, de Domari Society of Gypsies in Jeruzalem, zet zich in om de gemeenschap sterker te maken. Met christelijke hulp leren de Domari-vrouwen Hebreeuws en beroepsvaardigheden, wat direct leidt tot werk en onafhankelijkheid. Onderwijs en vaardigheidstraining zijn de sleutel tot het doorbreken van de cyclus van armoede, en met de juiste ondersteuning kunnen de Domari-mensen werken aan economische onafhankelijkheid en sociale inclusie.

Amoun Sleem, de oprichter van de Domari Society, sprak zijn diepe dankbaarheid uit aan de ICEJ en christenen over de hele wereld die hun gemeenschap hebben gesteund door te doneren aan grote en kleine projecten, zoals het bezoek aan de dierentuin.

“Toen ik 25 jaar geleden met dit werk begon, hadden onze kinderen geen dromen voor hun toekomst”, legde Amoun uit tijdens een recent bezoek aan ICEJ. “Tegenwoordig zijn degenen die in onze programma’s zijn opgegroeid ingenieurs, verpleegkundigen en professionals met doelen en ambities. Ze zijn zo doelgericht en hebben hun perspectieven echt veranderd. Dit is hoe empowerment eruit ziet.”

De impact van onderwijs op de gemeenschap is al duidelijk.

“Uw steun is een reddingslijn geweest voor onze gemeenschap”, voegde Amoun eraan toe. “Jullie geven niet alleen hulp, maar jullie geven hoop, waardigheid en de kans op een betere toekomst. Elke coupon die wordt gegeven, elke les die wordt onderwezen en elke geleerde vaardigheid is een stap in de richting van het doorbreken van de cyclus van armoede. Jarenlang voelden we ons onzichtbaar, maar dankzij jullie weten we nu dat we er niet alleen voor staan. Jullie hebben naast ons gestaan, in ons geloofd en ons de kracht gegeven om door te gaan.”

Elk kind dat leert, elke vrouw die een vaardigheid verwerft en elk gezin dat stabiliteit vindt, is het bewijs dat verandering mogelijk is, niet alleen van invloed op hun leven, maar ook op toekomstige generaties.

Dank u voor het steunen van de “Toekomst en Hoop”-initiatieven van de ICEJ, die tot doel hebben alle segmenten van de Israëlische samenleving te beïnvloeden.

Door Nativia Bühler

Doneer vandaag nog op: https://doneren.icej.nl/doneren

Foto’s: Met dank aan de Domari Society