“Er is niets meer over.”

Jaqueline Glicksman, 81, keerde terug naar de ruïnes van haar kibboetswoning in Ein HaShlosha, Israël, maanden nadat Hamas-terroristen op 7 oktober 2023 haar gemeenschap hadden bestormd. Haar huis was tot as gereduceerd en talloze herinneringen gingen verloren in de rook, maar ze blijft vastbesloten om terug te keren. De ICEJ kwam tussenbeide om overlevenden zoals Jaqueline te helpen bij hun terugkeer naar huis door golfkarretjes aan te schaffen, zodat ze weer mobiel en onafhankelijk konden worden.

Op die dag werd Ein HaShlosha, gelegen nabij de grens met Gaza, geconfronteerd met een ongekende aanval. Ongeveer 75 terroristen drongen door tot de velden van de kibboets, maar werden gelukkig opgemerkt door een helikopter, die een deel van de dreiging neutraliseerde en verdere hinderlagen voorkwam. Toch werden vier inwoners gedood en 16 huizen in brand gestoken. Sommige huizen waren doorzeefd met kogelgaten, andere waren beschadigd door raketvuur. Na de aanvallen volgden plunderingen, waardoor de gemeenschap getraumatiseerd en in shock achterbleef.

Toen gezinnen van hotels naar tijdelijke huisvesting verhuisden, bood de ICEJ bemoediging en steun aan gezinnen die door de aanval ontheemd waren geraakt. In 2025 leverde het AID-team van de ICEJ 130 geschenkpakketten aan gezinnen die uit Ein HaShlosha waren geëvacueerd. Deze pakketten, geschonken door de vrijgevigheid van christenen in Singapore, maakten deel uit van een grotere actie waarbij meer dan 1500 pakketten werden bezorgd aan geëvacueerde kibboetsen, waaronder Nir Oz, Re’im, Be’eri, Kfar Azza en Nachal Oz.

“Het doel is om elke gemeenschap de aanwezigheid en steun van christenen over de hele wereld te laten voelen”, aldus Nicole Yoder, vicevoorzitter van AID en Aliyah. “We willen dat ze weten dat ze hier niet alleen voor staan.”

Glicksmans ervaring die dag was aangrijpend. Ze was alleen thuis en ging aanvankelijk naar haar schuilkelder toen het alarm afging, maar toen ze naar buiten ging om koffie te zetten, hoorde ze buiten “Allahu Akbar” roepen en geweerschoten. Ze besefte dat het gevaar dreigde. “Ze deelden geen snoep uit”, zei ze ironisch.

Ze dacht dat ze veilig was, maar toen hoorde ze de deur opengaan en kwam een gewapende terrorist haar huis binnen. Hij nam de tablet en telefoon mee die ze had gebruikt om contact op te nemen met haar familie. Hij torende boven haar uit met een machinegeweer om zijn borst en een hoofdband met Arabische letters, keek haar recht in de ogen en legde een vinger op zijn mond om haar te gebaren stil te zijn. Verlamd van schrik gehoorzaamde ze terwijl hij de kamer uitliep, zonder dat ze begreep wat er zich buiten haar deur afspeelde. Even later hoorde ze buiten iets rondvliegen. De 81-jarige vrouw besefte het gevaar, verzamelde al haar krachten, klom op een hoge ladekast, reikte het raamkozijn en sprong in haar pantoffels en pyjama naar buiten.

Terwijl ze ongeveer 1,5 kilometer door de kibboets rende, passeerde ze de verbrande huizen van haar vrienden, levenloze lichamen en zag ze zelfs een vernield beveiligingsvoertuig met de beveiligingschef er dood naast liggen. Te midden van de rook, vlammen en verspreide bezittingen klopte ze op verschillende deuren, op zoek naar veiligheid, totdat buren Marcelo en Collie Cohen haar uiteindelijk onderdak boden.

Toen ze maanden later terugkeerde, beschreef Jaqueline de impact van wat ze had meegemaakt. “Het doet pijn dat ze mijn huis, mijn leven, in brand hebben gestoken. Er is niets meer over”, zei ze. Ze uitte ook haar aanhoudende angst: “Ik weet nooit of het weer zal gebeuren, en dat is beangstigend.” Maar ondanks het trauma is ze vastbesloten om naar huis terug te keren. “Dit is mijn thuis. Ik heb geen ander”, zei ze.

Haar zoon Yossi, die ons in een interview te woord stond, vertelde haar verhaal met emotie: “De geest van God heeft mijn moeder beschermd. Ik heb geen andere verklaring voor het feit dat ze vandaag nog leeft.” Yossi voegde eraan toe: “Ze heeft een hel meegemaakt en ik bid dat ze de rest van haar leven in volheid en genezing mag leven.”

Het verhaal van Ein HaShlosha laat zowel de directe gevolgen van de aanslagen van 7 oktober zien als de voortdurende behoefte aan herstel en ondersteuning.

Dankzij de vrijgevigheid van christenen over de hele wereld helpt de ICEJ bij de renovatie- en wederopbouwinspanningen en biedt zij hulp bij trauma’s en andere behoeften. In dit geval helpen we overlevenden van 7 oktober, zoals Jaqueline, om hun onafhankelijkheid terug te krijgen. Vandaag de dag leeft ze niet alleen nog om haar inspirerende verhaal te vertellen – op 81-jarige leeftijd uit een raam springen om aan terroristen te ontsnappen – maar heeft ze ook een caddy van de ICEJ, die haar mobiliteit en een praktisch hulpmiddel biedt om zich door haar herstelde gemeenschap te bewegen.

Geschreven door Nativia Bühler