Nu Kerstmis nadert, word ik er opnieuw aan herinnerd dat het verhaal dat we vieren niet alleen het verhaal is van een wonderbaarlijke geboorte, maar ook een verhaal van beweging, ontheemding en uiteindelijk thuiskomen. In de schoonheid en eenvoud van de geboorte van Christus treedt de almachtige God binnen in de menselijke geschiedenis. Hij komt onder ons wonen, niet in macht of pracht en praal, maar in kwetsbaarheid en nederigheid.

Het Evangelie van Johannes begint met de adembenemende waarheid: “Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond.” God kwam dichtbij genoeg om aan te raken, te troosten, te verlossen. En toch werd binnen enkele maanden het leven van hetzelfde kind, wiens geboorte de belofte van vrede en eeuwigheid met zich meebracht, bedreigd. Het Evangelie van Matteüs vertelt ons dat Jozef in een droom werd gewaarschuwd om naar Egypte te vluchten. De familie van de Verlosser werd vluchteling en zocht veiligheid in een land dat niet het hunne was.

Stel je de kwetsbaarheid van dat moment voor, toen ze waarschijnlijk de oude karavaanroute naar het zuiden volgden, langs Hebron, Be’er Sheva en de uitgestrekte, door de wind geteisterde vlaktes van de Sinaïwoestijn. Maria en Jozef waren geen heldhaftige zwervers; het waren angstige ouders die het enige deden wat ze konden om hun kind in leven te houden. Volgens de overlevering leefden ze in Egypte onder de plaatselijke joodse gemeenschap, omringd door andere Hebreeuwse ballingen die hun taal spraken en hun Geschriften kenden. Stel je voor dat de Zoon van God Zijn vroegste jaren in een vreemd land doorbracht – waar Hij leerde hoe Hij in ballingschap kon overleven.

Deze verhuizing, weg uit het land en later weer terug, weerspiegelt een dieper thema dat verweven is in het bredere verhaal van het volk Israël. Wanneer Matteüs schrijft: “Uit Egypte heb Ik Mijn zoon geroepen”, citeert hij de profeet Hosea, die oorspronkelijk niet over Jezus sprak, maar over het vertrek van Israël uit Egypte. Toch weerspiegelt het vroege leven van Jezus dit patroon perfect. In Zijn vroegste dagen volgde Zijn reis de voetstappen van Zijn volk. Hoewel Hij nog maar een kind was, reisde Hij over de oude weg van ballingschap en terugkeer.

In die zin maakte Jezus ook Aliyah.

Kerstmis gaat dus niet alleen over een kribbe en zingende engelen. Het gaat over een God die dicht bij de kwetsbaren en ontheemden staat. Het gaat over Degene die het verlangen naar thuis begrijpt.

In het Israël van vandaag zijn we getuige van weer een opmerkelijk hoofdstuk in dat oude verhaal. In de afgelopen decennia zijn joodse families uit de hele wereld – Ethiopië, India, Oekraïne, Argentinië en daarbuiten – in steeds grotere aantallen naar huis teruggekeerd. Sommigen zijn op de vlucht voor oorlog en antisemitisme. Anderen komen op zoek naar identiteit en verbondenheid. Velen komen aan met niet veel meer dan een koffer en de hoop dat het leven in het land van hun voorvaderen een nieuw begin zal zijn.

De profeet Jesaja voorzag dit moment met verbazingwekkende helderheid: “[God] zal een vlag hijsen onder de volken en de ballingen van Israël verzamelen. Hij zal het verspreide volk van Juda verzamelen van de uiteinden van de aarde.” (Jesaja 11:12) En dezelfde profeet gaat nog verder en zegt dat de volken zelf zullen deelnemen aan dit herstel – zozeer zelfs dat hij het een vorm van aanbidding noemt: “Zij [de volken] zullen hen [de olim] brengen, zoals de Israëlieten hun offers naar de tempel van de Heer brengen.” (Jesaja 66:20)

Als je vandaag in Israël staat, ben je getuige van hoe deze profetie zich in realtime ontvouwt. Elke aankomst op Ben Gurion Airport, elke familie die uit een door de ICEJ gesponsorde vlucht stapt, elke traan van opluchting en vreugde, alles getuigt ervan dat God nog steeds Zijn volk verzamelt.

En wij kunnen deel uitmaken van dit wonder!

Door uw gebeden en vrijgevigheid heeft u de ICEJ al geholpen om duizenden Joodse mensen terug te brengen naar hun ware thuis. U heeft gezorgd voor vliegtickets voor vluchtelingen, integratiehulp en zorg voor oudere olim die nooit hadden gedacht dat ze Israël zouden zien.

Nu we het grootste geschenk ooit vieren, de geboorte van Christus, wil ik u uitnodigen om deze tijd te beschouwen als een tijd om anderen leven, hoop en een echt thuisgevoel te geven. Een speciaal kerstcadeau voor het werk van de Christian Embassy is meer dan een donatie; het is een helpende hand voor ontheemden. Het is een manier om te zeggen: “Je bent niet vergeten. Welkom thuis!”

Moge de vrede van de Heer Jezus, die zelf aliyah maakte, uw hart en huis deze kerst vervullen.

Steun alstublieft de aliyah-inspanningen van de ICEJ. Doneer vandaag nog op: doneren.icej.nl

Foto op de omslag: Unsplash/Art Institute of Chicago.

Door Nick Hansen, ICEJ-Denm.ark National Director