Israël is in oorlog! Na de massale terroristische aanval op 7 oktober bevindt Israël zich in een van de meest uitdagende situaties sinds zijn oprichting in 1948. Het land beschikt momenteel over een leger met geavanceerde militaire uitrusting, plus een recordoproep van meer dan 300.000 reservisten, allemaal ingezet op drie gevechtsfronten: Gaza in het zuiden, Judea/Samaria (Westelijke Jordaanoever) in het centrum en de Libanese grens in het noorden.

We moeten echter begrijpen dat deze strijd van spirituele aard is en als zodanig moet worden aangegaan, vooral door de Kerk. De apostel Paulus heeft gezegd: ‘Onze strijd is niet tegen vlees en bloed, maar tegen (…) de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten.’ (Efeziërs 6:12). Hetzelfde geldt vandaag de dag.

Op 7 oktober was de wereld getuige van de ergste uiting van antisemitisme sinds de Holocaust. De aanval verraste Israël volkomen. Maar nog schokkender waren de berichten afkomstig van de tientallen belegerde Israëlische gemeenschappen rond Gaza. De overgrote meerderheid van de slachtoffers waren geen IDF-soldaten die die dag dapper vochten. De belangrijkste doelwitten waren eerder vrouwen, kinderen en ouderen, die op brute wijze werden vermoord, verminkt, verkracht, gemarteld en levend verbrand in hun huizen, of gegijzeld naar Gaza. Om elke twijfel weg te nemen, hebben de terroristen zelf hun gruweldaden vastgelegd op lichaamscamera’s, waardoor een huiveringwekkend verslag van hun gemene gruweldaden achterbleef.

Hun totale wreedheid had echter geen verrassing mogen zijn, aangezien Hamas-leiders en geestelijken de afgelopen decennia hebben opgeroepen tot de vernietiging van elke Jood op aarde. En het Handvest van Hamas citeert uitdrukkelijk de hadith (traditie) dat de ‘Dag des Oordeels’ pas zal komen als moslims Joden vermoorden tot het punt waarop de rotsen en bomen uitroepen: “O moslims, er staat een Jood achter mij, kom en dood hem!” En Hamas dringt erop aan dat deze strijd elke laatste centimeter van Palestina moet bevrijden van de Joodse overheersing.

Er is een eeuwenoude haat – zelfs een demonische geest – aan het werk die precies deze ambities deelt. Het manifesteerde zich herhaaldelijk via de nakomelingen van Amalek en besmette uiteindelijk ook vele andere volkeren. Deze wrede geest van Amalek stond op 7 oktober opnieuw op. De rabbijnse literatuur presenteert Amalek als de aartsvijand van het Joodse volk. Tegenwoordig noemen we het gewelddadig antisemitisme.

De haat van Amalek en Esau

De Geest van Amalek is de oudste vijand van Israël. De Amalekieten waren het eerste volk dat Israël aanviel toen ze Egypte verlieten naar het Beloofde Land (Exodus 17:8 ev). Amalek was een kleinzoon van Esau (Genesis 36:12) die volgens de rabbijnen de afgunst en haat van zijn grootvader voor zijn tweelingbroer Jakob erfde.

Deze eeuwenoude haat is geworteld in bepaalde gebeurtenissen in hun leven. Toen hun moeder Rebekka nog zwanger was van een tweeling, ontving ze het woord van God dat ‘de oudste de jongste zal dienen’. Deze goddelijke uitverkiezing wordt door Paulus genoemd in Romeinen 9:10-13, en groeide uit tot een wortel van jaloezie in Esau’s hart. Ten tweede beschrijft de Bijbel Esau als een ‘godslasterlijke’ of goddeloze man die zijn geboorterecht verachtte en het aan zijn jongere broer Jakob verkocht voor een kom stoofpot (Genesis 25:29 ev; Hebreeën 12:16-17). Ten derde misleidde Jakob zijn vader Isaak om ook de zegen van de eerstgeborene te ontvangen (Genesis 27). Al deze gebeurtenissen zorgden samen voor een wortel van bitterheid in Esau, waardoor hij bereid was zijn broer Jakob te vermoorden (Genesis 27:41).

Jaren later beroerde deze haat Esau’s hart om vierhonderd gewapende mannen te mobiliseren om zijn broer te ‘verwelkomen’ toen hij terugkeerde naar het Beloofde Land. Jakob kende de diepte van de haat van zijn tweelingbroer en was zeer bezorgd om zijn vrouwen en kinderen (Genesis 32:11). Dus de nacht voordat Esau’s leger arriveerde, worstelde Jakob met God en werd ‘Israël’. Als antwoord op zijn gebed raakte God Esau’s hart aan en de broers verzoenden zich.

Toch behield Esau’s kleinzoon Amalek die jaloerse geest en werd door de geschiedenis heen Israëls aartsvijand (Numeri 14:25; Rechters 3:13, 6:3, 10:12; Psalm 83:7). Amalek verscheen vaak op kritieke momenten in de geschiedenis van Israël, wat ons belangrijke principes voor vandaag leert. De aard van deze moorddadige jodenhaat is jaloezie over Israëls roeping en verkiezing voor wereldverlossing, zijn erfenis van het Land en de zegen die van Abraham is doorgegeven aan Isaak en Jakob en zijn twaalf zonen.

Amalek bij Rafidim

Amalek verschijnt voor het eerst als natie in Exodus 17:8: “Toen kwam Amalek en streed tegen Israël bij Rafidim.” In dit bekende verhaal gaf Mozes Jozua de opdracht een leger op te stellen terwijl hij samen met Aäron en Hur een heuvel opging om te bidden. En deze gebeden werden de beslissende factor in de uitkomst van de strijd. “Zo gebeurde het, toen Mozes zijn hand opstak, dat Israël de overhand kreeg; maar toen hij zijn hand liet zakken, had Amalek de overhand.’ (Exodus 17:11)

Amalek en David

Vlak voordat David koning van Israël werd, lazen we over de Amalekieten die zijn kamp bij Ziklag in brand staken en zijn vrouwen ontvoerden (1 Samuël 30:1-2). Maar David ‘versterkte zichzelf in de Heer’ en vroeg of hij zou aanvallen. God zei hem dat hij de vijand moest achtervolgen en inhalen en de gijzelaars moest redden. Verbazingwekkend genoeg vond dit allemaal plaats in de buurt van kibboets Be’eri en Kfar Aza, waar de ergste wreedheden van het recente bloedbad van Hamas plaatsvonden. Dus dat is ook ons gebed in deze huidige situatie – dat Israël mag achtervolgen, inhalen en redden!

Haman de Amalekiet (Esther 3-7)

De laatste keer dat Amalek in het Woord van God voorkomt, is terug te vinden in het verhaal van Esther. Haman, de aartsvijand van de Joden, was een Agagiet; dat wil zeggen, hij kwam uit het huis van Agag, de Amalekietische koninklijke familie (zie 1 Samuël 15; Numeri 24:7). Zijn plan was het meest wrede van alle eerdere aanvallen, aangezien Haman van plan was Perzië etnisch te zuiveren van alle Joden – mannen, vrouwen en kinderen (Esther 3:8-9).

Als Esther de koning over deze kwestie wilde benaderen, had ze geestelijke steun nodig, zoals Mozes dat deed met Aäron en Hur. Ze riep heel Israël op tot een vastenperiode van drie dagen (Esther 4:16).

Na dit vasten veranderden de zaken snel, met een volledige ommekeer. De Joden mochten zich twee dagen lang verdedigen en hun vijanden kwamen om. Verbazingwekkend genoeg werd Haman opgehangen aan de galg die hij voor de Joden had gebouwd.

Spirituele principes in de strijd tegen Amalek

Deze verhalen bevatten verschillende gemeenschappelijke thema’s die ons leren hoe we in deze tijd strategisch kunnen bidden.

1) De aard van de Amalek-geest: Het strenge oordeel uit de hemel was te wijten aan het soort conflict dat Amalek voerde. Aan het einde van zijn leven herinnerde Mozes Israël eraan: “Denk eraan wat Amalek je onderweg heeft aangedaan toen je uit Egypte kwam, hoe hij je onderweg confronteerde en alle achterblijvers in je achterhoede aanviel toen je moe was. en vermoeid; en hij vreesde God niet.” (Deuteronomium 25:17-18)

De vijandschap van Amalek ging verder dan louter een geschil, maar was een wrede, bloeddorstige rivaliteit. Zijn belangrijkste doelwitten waren de zwakken, vermoeiden en achterblijvers in het Israëlische kamp. Ze waren vooral gericht op burgers – zoals het huidige grimmige schrikbeeld van Hamas-terrorisme. Daarom was Jakob bang voor zijn vrouwen en kinderen. En Amalek ontvoerde de vrouwen en kinderen in de tijd van David. Ten slotte was in Esthers tijd heel Israël het doelwit – zowel mannen, vrouwen, kinderen als ouderen.

Dezelfde demonische geest van geweld kwam tot uiting in de brute slachting door Hamas van onschuldige Israëlische burgers. Israëlische artsen zijn tot de conclusie gekomen dat 80% van de tot nu toe geïdentificeerde Hamas-slachtoffers verkracht of gemarteld was. Ruim 240 mensen zijn nog steeds gegijzeld. Bovendien onderscheidt Amalek zich van andere historische vijanden zoals Egypte of Babylon in zijn verklaarde doel om het Joodse volk te vernietigen. “Ze hebben gezegd: ‘Kom, en laten we ze als natie wegvagen, zodat de naam van Israël niet langer herinnerd zal worden.’” (Psalmen 83:4)

2) De aard van de strijd: Al deze strijdverhalen waarbij Amalek betrokken was, hadden één ding gemeen: ze werden gewonnen door gebed en vasten. Na de overwinning van Israël bij Rafidim doet het verhaal in Exodus bijvoorbeeld een aantal belangrijke uitspraken die commentaar verdienen:

‘Toen zei de Heer tegen Mozes: ‘Schrijf dit ter nagedachtenis in een boek en reciteer het aan Jozua, zodat Ik de herinnering aan Amalek onder de hemel volkomen zal uitwissen.’ En Mozes bouwde een altaar en noemde het: ‘De Heer is mijn’. Banier; en hij zei: ‘Omdat de Heer heeft gezworen, zal de Heer van generatie op generatie oorlog voeren tegen Amalek.’” (Exodus 17:14-16)

1. We zien dat gebed de hemel beweegt. Mozes deed na deze strijd een nogal verbazingwekkende uitspraak. Yad al Kiseh Adonai – “De hand op de troon van de Heer!” verklaarde hij. Mozes begreep dat terwijl hij bad, hij de troon van de hemel aanraakte. Zijn gebed bracht het hemelse rijk in beweging en zette hemelse legers vrij om namens Israël ten strijde te trekken.
2. In elke generatie zal er een Amalek opstaan tegen het Joodse volk. Het was een grote uitdaging in Bijbelse tijden en door de geschiedenis heen tot op de dag van vandaag, waarvan de laatste manifestatie te zien was in de westelijke Negev.
3. Het uiteindelijke lot van Amalek is al bezegeld. God zal hun herinnering onder de hemel uitwissen (zie Numeri 24:20). Het betekent dat als we de strategie van Mozes toepassen, we de overwinning kunnen verwachten!

De manier om deze militante, gewelddadige geest van haat, die zich nu over de hele wereld manifesteert, te overwinnen is door gericht, militant gebed met vasten, dat aanhoudt totdat de doorbraak komt. Het einde is bezegeld en God zal het laatste woord hebben! Vandaag de dag zijn het de handen van de Kerk die opgeheven moeten worden. We moeten net als Mozes, Aäron en Hur zijn en elkaar steunen in gebed. Israël heeft deze gebedsbedekking wanhopig nodig, en het is voor “een tijd als deze” dat wij geroepen zijn.

3) Amalek, de vijand van het kruispunt: De geest van Amalek manifesteerde zich voornamelijk op belangrijke kruispunten in de geschiedenis van Israël. Toen Esau zijn aanval met 400 militanten plande, stond Jacob op het punt de rivier de Jabbok over te steken, terug naar het Beloofde Land. Jacob stond op het punt zijn erfenis en bestemming binnen te gaan toen Esau aanviel. Op dit kruispunt werd Jacob ‘Israël’ – degene die God van aangezicht tot aangezicht zag (Genesis 32:30 e.v.).

Toen Amalek Israël bij Rafidim aanviel, bevonden ze zich op hun allerlaatste stopplaats vóór de berg Sinaï en dit was het meest transformerende moment in de geschiedenis van het Oude Testament. God kwam in vuur neer, sloot een verbond met Israël en gaf hun de Tien Geboden.

Davids uitdaging met Amalek had kunnen leiden tot zijn steniging door zijn eigen volk, en de man naar Gods hart zou zijn bestemming gemist hebben. Maar David versterkte zichzelf in de Heer, won de strijd en twee hoofdstukken later werd hij koning van Israël.

Als Haman had gewonnen, zouden uiteindelijk ook twee grote helden van Israël zijn omgekomen. Zowel Nehemia (die Jeruzalem herbouwde) als Ezra (die belangrijke geestelijke hervormingen doorvoerde) waren nog tieners in Perzië en zouden gedood zijn.

Zelfs in de moderne tijd zien we vlak na de geboorte van de mondiale zionistische beweging de opkomst van de ergste manifestatie van de Amalek-geest in het hart van het verlichte Europa. Adolf Hitler en de krachtig verleidelijke nazi-geest hielden de meerderheid van het Duitse volk in zijn greep, en nazi-Duitsland slachtte zes miljoen joden af, net toen zij de moderne staat Israël stichtten.

Aanvraag voor vandaag

De recente wreedheden van Hamas moeten ons dus aan het denken zetten. Zou het kunnen dat Israël zich op een nieuw kruispunt bevindt? Staan we op het punt een seizoen van geestelijke opwekking in Israël binnen te gaan, wanneer de oude profetieën van God die Zijn Geest over Israël uitstort, in vervulling zullen gaan? Misschien zijn we dicht bij de belofte van Zacharia 12:10-14, wanneer God de Geest van genade en smeekbede zal uitstorten, en ze zullen kijken naar Hem die ze hebben doorstoken. Misschien zullen de tijden van Ezechiël 36:24-38 komen waarin God belooft schoon water over Israël te sprenkelen en harten van steen te verwijderen voor harten van vlees.

Dit is een kritieke tijd, niet alleen voor Israël maar ook voor de Kerk. Het is niet langer voldoende om alleen maar onze liefde voor Israël te belijden; het is tijd voor actie. Gezamenlijk gebed en vasten zijn dringend nodig. Sluit u alstublieft aan bij onze verschillende gebedsinitiatieven en overweeg biddend om een driedaagse Esther Vasten voor Israël te houden in deze tijd van nood.

Ik weet dat, zoals Mozes, Aäron en Hur de doorbraak zagen, en zoals Esther een volledige omkering van de situatie zag, wij vertrouwen op een grote doorbraak voor Israël, zowel voor zijn leger en soldaten, maar ook voor de geestelijke toestand van de natie. Sluit je alsjeblieft bij ons aan in deze strijd.

Overweeg de volgende mogelijkheden om met ons mee te bidden:

• Neem deel aan onze dagelijkse wereldwijde gebedsbijeenkomsten online.
• Overweeg om deel te nemen aan een van de driedaagse Esther Fasts for Israel, die elke drie dagen wordt afgesloten met een gezamenlijke wereldwijd avondmaal.
• Sluit je tijdens deze oorlogsdagen online aan bij onze 24/7 Rosh Chodesh-gebedsketen en leid je eigen groep gebedsstrijders als onderdeel van deze mondiale beweging.

Lees meer op: www.icej.nl/gebed

Geschreven door dr. Jürgen Bühler, ICEJ President