Het verhaal van Mordechai, een Holocaustoverlevende

‘Ik stond naast mijn moeder en had haar hand vast’, zei Mordechai met tranen in de ogen. ‘Zij leunde naar mij en zei: snel Mordechai, ren weg, zodat jij de wereld mag vertellen wat hier gebeurt.’

Zonder na te denken, rende de negenjarige Mordechai weg van zijn moeder naar het bos. Hij zou haar nooit weer zien en nooit weer haar stem horen.

‘Zij vermoordden onze kindertijd. Wij hadden niets om mee te spelen, geen speelgoed… niets als kind,’ herhaalde hij. Het was niet voor een paar dagen, nee, uiteindelijk vijf jaar. En iedere dag moest je vluchten voor je leven.

Mordechai en andere weeskinderen liepen door Europa, uiteindelijk kwamen ze in Frankrijk terecht waar ze een boot namen richting Haifa. Maar hun moeizame tocht was nog niet voorbij. De Britten blokkeerden hun aankomst in Haifa en moest het schip terug naar Cyprus, waar ze in een detentiekamp kwamen.

Uiteindelijk werden ze na negen maanden vrijgelaten en kwam Mordechai in het beloofde land aan. Omdat veel immigranten wees waren, werden ze verdeeld over kibboetsen in het hele land, om bij Joodse gezinnen te wonen. Mordechai leerde een tractor besturen op de kibboets en na de Onafhankelijkheidsoorlog werd hij aannemer voor het leger.

‘Toen we zagen hoe het land werd opgebouwd’, zei hij met een glimlach, met veel wegen dwars door het hele land waar hij verschillende van gebouwd heeft. Veel Holocaustoverlevenden hebben het aan het eind van hun leven moeilijk. Als wezen hebben ze nooit familie gehad in Israël. Daarom heeft de ICEJ het Haifa home voor deze mensen gestart. De staf zorgt voor hun noden en voor de nodige gezelligheid, om niet alleen te zijn als oudere.

Mordechai en nog 70 andere Holocaust overlevenden krijgen dagelijks speciale zorg, zodat hun levenseinde beter is dan hun eerste levensjaren. Blijft u ons helpen om dit prachtige werk te ondersteunen.