De pijnlijke realiteit van trauma veroorzaakt door oorlog of terreuraanslagen is dat het nooit eindigt als de strijd voorbij is. Voor zoveel mensen blijft de posttraumatische stress hangen, vaak onzichtbaar voor anderen. In Israël lijden duizenden mensen aan PTSS (posttraumatische stressstoornis) die hun dagelijks functioneren beïnvloedt. Voor sommigen is dit trauma zo ernstig dat het omgaan met het leven een enorme strijd is. En hun frustratie neemt alleen maar toe als anderen hen niet kunnen begrijpen.

Voor de dappere Israëlische militaire veteranen die lijden aan de traumatische oorlogservaring, is een bezoek aan een revalidatiecentrum in het zuiden van Israël een bron van kracht, hoop en troost. Wederzijdse steun voor elkaar wordt gewaardeerd in deze woestijnoase nabij de grens met Gaza. Binnen de gemeenschap van ongeveer 100 IDF-veteranen die daar dienden, vormen velen onbreekbare banden. De oudste veteraan die in het centrum steun ontving, diende in de Jom Kippoer-oorlog van 1973 in Israël. De therapie die ze krijgen omvat honden die getraind worden en emotionele steun krijgen. Er wordt nu gewerkt aan de bouw van een nieuwe kennel, zodat de honden permanent ter plaatse kunnen worden ondergebracht. Daarnaast helpen 24/7 ondersteuning en kortdurend verblijf in een beschermende omgeving de eenzaamheid en ernst van de PTSS-symptomen te verlichten. De therapie kan variëren van enkele weken tot meerdere jaren. Echter, met Israël omringd door vijandige buren die regelmatig raketten van over haar grenzen laten neerregenen, kunnen gevoelens van troost en vrede snel worden geschud wanneer noodsirenes afgaan en men binnen enkele seconden naar een nabijgelegen schuilplaats moet klauteren. Stel je het trauma en de paniek opnieuw voor die ze moeten voelen in een behandelcentrum dat geen opvangcentrum heeft gehad om hen te beschermen.

Gelukkig is dit een behoefte waar we iets aan kunnen doen! Dankzij de vrijgevigheid van Zwitserse donateurs is dit revalidatiecentrum nu uitgerust met zowel binnen als buiten beschermde ruimtes om naar toe te rennen als de alarmsirenes afgaan. Het personeel van ICEJ Aid woonde onlangs een inspirerende inwijding van deze twee opvangcentra bij – een buitenopvang en de andere een binnenopvang die is ingebouwd in een binnenkamer in de buurt van waar de privétherapiesessies plaatsvinden. Bij de oplevering van het asiel werd duidelijk hoe diep deze ‘transparante’ littekens lopen. Terwijl de grote kraan de beschutting van de vrachtwagen hees, huiverde en raakte een jonge man die alles aan het observeren was op willekeurige momenten in paniek. Later legde hij uit dat hij last heeft van PSTD vanwege zijn IDF-dienst tijdens Operatie Protective Edge in 2014. Sindsdien, legde hij uit, hebben verschillende geluiden invloed op hem, en het simpele ratelende geluid van de veiligheidskettingen van de kraan veroorzaakte deze fysieke reactie. Sinds de oorlog worstelt hij om op een normale manier in de wereld te integreren, maar voelt zich vredig in het PTSS-centrum. Tijdens de inwijdingsceremonie deelden verschillende veteranen hun ervaringen. Eén, een vader van drie kinderen, sprak in snelle, ietwat nerveuze spraak als onderdeel van een therapeutisch proces, en legde de verwondingen uit die hij opliep door een bermbom in de buurt van Bethlehem in 2004. Hij heeft niet kunnen functioneren en weer in de routine van het leven kunnen komen en werk sindsdien. Toch was zijn zachte liefde voor zijn familie en vrienden voor iedereen duidelijk.

Anderen uitten hun pijn door middel van zang en kunst. De volgende gedichten brengen enkele van hun gedeelde ervaringen over – de herbeleefde trauma’s die eindeloos in de geest worden herhaald en de slapeloze nachten …

Korte mijmeringen/gedichten van Elazar Finkovitz: Als een straaltje dat drempels overschrijd ten sijpelt langzaam in de bodem van de put verborgen in de diepten van de aarde…

Dus de gedachten verstorende haarvaten van de zielen verslind langzaam al het goede onderdeel van gezond verstand****

Tussen scherven van slaap.
Dat verlangen om te kristalliseren.
En de uitbarstingen van waakzaamheid.
Die proberen te vervagen…
Staan het lichaam en de ziel
Dat verlangen met al hun kracht
Kiezen
Hier of daar.
Het pad naar genezing ziet er voor iedereen anders uit. Een andere heer begon kunst/beeldhouwkunst te gebruiken door raketscherven in schoonheidsproducten te veranderen als een middel om vrede te vinden om de onrust binnenin te overwinnen. Kinderen die de ceremonie bijwoonden, werden goed geamuseerd door zijn bekwame metaalbewerking terwijl hij op magische wijze metalen vorken in leuke dieren voor hen veranderde. 

 “Toen we hoorden van de noodzaak in dit revalidatiecentrum, wisten we meteen dat dit een project was waar we bij betrokken wilden zijn”, merkte Nicole Yoder op, ICEJ Vice President voor AID en Aliyah. “Israël woont in een ‘moeilijke buurt’ die vereist dat ze constant op haar hoede is. Deze nooit eindigende behoefte om op wacht te staan ​​is vermoeiend, met veel verloren levens en veel gewonden. Degenen met wonden die niet kunnen worden gezien, worstelen vaak alleen zonder adequate ondersteuning. Dit centrum werkt er hard aan om die realiteit te veranderen. Het bieden van deze opvang is onze manier om hen te ondersteunen. We willen dat ze weten: ‘We zien je. Je bent niet alleen. We waarderen alles wat je hebt gedaan om ons en Israël te beschermen’. 

Met veel waardering sprak Moar Mintz, CEO van dit in Eshkol gebaseerde traumacentrum voor ervaren soldaten, zijn eerste verbazing uit over het ontvangen van hulp van christenen. 

“Er wordt niet verwacht dat we christelijke vrienden over de hele wereld hebben die onze gemeenschappen steunen”, zei hij. “Het is altijd schokkend om te horen waar alle hulp vandaan komt. Het is iets dat we nooit verwachten, en het vervult ons hart echt met dankbaarheid voor al onze dierbare vrienden in het buitenland.” 

“We bevinden ons op 7,5 km van de grens met Gaza en hebben veel mortieren en raketten vanuit Gaza te verduren”, voegde Maor eraan toe. “Ongeveer zes maanden geleden landde er een raket in de tuin. Dit maakt het moeilijk om een ​​veilige plek te bouwen voor mensen met PTSS. Dankzij deze geweldige donatie hebben we van een van onze reguliere kamers een schuilkelder kunnen maken en deze plek veilig kunnen maken voor mensen om hier te komen, ongeacht wanneer, ongeacht de situatie hier. En dit is iets geweldigs voor mensen voor wie hun grootste inspanning is om hun huis uit te komen.” 

“Deze aanvallen zijn dagelijkse realiteit”, vervolgde hij. “Het is belangrijk om te begrijpen dat de regering alleen opvang zal financieren voor een bepaalde afstand van de grens met Gaza. En we staan ​​op een plek waar de lijn dwars door het midden van de nederzetting loopt. Het ene huis krijgt dus een schuilkelder en het andere huis op 200 meter afstand niet. Dat is waar deze geweldige hulp van onze christelijke vrienden over de hele wereld enorm is. Het is het verschil voor hele gezinnen die in veiligheid en harmonie leven of niet. En dat is allemaal dankzij jou.” 

Uw steun geeft hoop aan zoveel Israëli’s. Blijf alstublieft doneren aan het Israel in Crisis-fonds van de ICEJ, zodat nog veel meer levens kunnen worden beschermd door draagbare schuilkelders in kwetsbare gemeenschappen. Doneer vandaag via:  doneren.icej.nl

Door Laurina Driesse, ICEJ Media