Tegen u zal niet meer gezegd worden: verlatene, en tegen uw land zal niet meer gezegd worden: woestenij, maar u zult genoemd worden: Mijn welgevallen is in haar, en uw land: getrouwde; want de HEERE verlangt naar u, en uw land zal getrouwd worden. Want zoals een jongeman trouwt met een jonge vrouw, zo zullen uw kinderen trouwen met u; zoals een bruidegom zich verblijdt over zijn bruid, zo zal uw God Zich over u verblijden. (Jesaja 62:4-5 HSV)

Het nieuws uit Israël is tegenwoordig gevuld met negatieve verhalen over de pijnlijke, langdurige strijd van de IDF tegen Hamas in Gaza. Er wordt over het algemeen vooruitgang geboekt, maar de meeste krantenkoppen vertellen over meer dode Israëlische soldaten, over gijzelaars die nog steeds lijden in donkere tunnels, over toenemende dissidenten binnen Israël, en over nog grotere dreigingen die op andere fronten opdoemen.

In zulke tijden van crisis verlangen wij naar positief nieuws over Israël. Hoewel deze oorlog met Hamas wereldwijd golven van antisemitisme heeft veroorzaakt, genereert het ook een golf van belangstelling voor Aliyah. Uit rapporten blijkt dat de joodse aanvragen om naar Israël te emigreren in sommige landen sterk zijn gestegen, waaronder met 500% in Frankrijk.

Het was ook bemoedigend om de snelle terugkeer te zien van tienduizenden Israëli’s die in het buitenland woonden toen de oorlog afgelopen oktober uitbrak. Inkomende vluchten zaten vol omdat Israëlische luchtvaartmaatschappijen extra stoelen toevoegden voor iedereen aan boord. Veel terugkeerders waren IDF-reservisten, waaronder sommigen die niet waren opgeroepen voor dienst, maar zich toch hadden gemeld.

Dat was inderdaad weer een heel positief teken. Toen de IDF 300.000 reservesoldaten opriep, kwamen er meer dan 360.000 opdagen om te vechten. Het is ongehoord dat welk leger dan ook een response van 120% onder reservisten ziet. Ze wisten allemaal hoe ernstig de strijd zou zijn, maar kwamen toch.

Eén IDF-reservist die zich meldde voor dienst was Idan Amedi. Geboren in een familie van Koerdische Joden, won hij in 2010 een songfestival op de Israëlische televisie en nam al snel vijf studioalbums op. Idan sloot zich vervolgens aan bij de cast van Fauda, een succesvol tv-drama over de harde strijd tussen de Israëlische veiligheid en Palestijnse terroristen. De serie werd zelfs opgepikt door Netflix en heeft inmiddels een enorme aanhang in de Arabische wereld.

Ondanks dat hij een sterzanger en -acteur was, beantwoordde Idan de oproep om met zijn gevechtstechnische eenheid in Gaza te dienen. Maar in januari raakte hij ernstig gewond bij een tragisch incident toen hij hielp bij het gereedmaken van een Hamas-tunnel voor de sloop.

Idan is nu aan het herstellen, maar gezien zijn bekendheid had hij waarschijnlijk naar Hollywood of ergens anders kunnen vluchten en deze wrede oorlog kunnen vermijden. Toch vertegenwoordigt hij een heel leger jonge Israëli’s – inclusief artsen, advocaten en hi-tech vernieuwers – die succesvolle bedrijven en lucratieve carrières hebben achtergelaten om te vechten in de krappe steegjes en tunnels van Gaza. Veel IDF-reservisten lieten ook vrouwen en kinderen achter, maar ze weten dat ze vechten voor hun huizen en voor het voortbestaan van Israël.

Dit alles belooft veel goeds voor Israël. Een nieuwe golf Joden uit de hele wereld bereidt zich voor om naar Israël terug te keren, ook al hebben ze elders veiligere opties. We moeten elke Jood groeten die ervoor kiest om in dit land van conflict te komen wonen, evenals degenen die weigeren te vertrekken maar blijven om hun huizen te verdedigen. De vijand wil ze verdrijven, maar ze zijn toegewijd aan het Land Israël. God heeft beslist “behagen” in deze daden van geloof en moed van Zijn volk.

Jesaja 62 inspireert ons om waakzame wachters te zijn op de muren van Jeruzalem, om te bidden dat de stad zal stralen en “een lof op aarde” zal worden, en dat de kinderen van Israël diep gehecht zullen raken – ja, zelfs “getrouwd” zullen worden. naar hun voorouderlijk thuisland.

God vroeg het Joodse volk eens om alle andere goden te verlaten en Hem alleen te aanbidden en te dienen. Vandaag vraagt Hij hen om alle andere landen te verlaten en zich met het Land Israël te trouwen, zelfs door hun leven op het spel te zetten omwille van dat land. Gelukkig geven velen gehoor aan die oproep. Te veel eeuwen lang hadden joden in de diaspora geen manier om zichzelf te beschermen en vluchtten ze bij gevaar. Maar nu niet meer! Ze staan op hun plek. In feite is het meest populaire strijdlied in deze huidige oorlog het Hebreeuwse deuntje ‘Am Yisrael Chai’, waarvan de tekst verkondigt… ‘we hebben geen ander land.’

Er zit hier ook een les in voor christenen: om ons te verbinden met Gods profetische doeleinden over Israël en over ons eigen leven in deze zeer uitdagende dagen.

Geschreven door David R. Parsons, vice-president & senior-woordvoerder ICEJ
Fotografie: IDF Photo, Israel’s Battle song ‘Am Yisrael Chai’-YouTube