Twee maanden geleden werd Israël plotseling in een verschrikkelijke oorlog geduwd toen duizenden Hamas-terroristen vanuit Gaza infiltreerden en de ergste dag van bloedbad en bloedbad tegen het Joodse volk sinds de Holocaust uitvoerden. Het personeel van de Internationale Christelijke Ambassade Jeruzalem ging onmiddellijk in crisisresponsmodus om de Israëli’s te helpen omgaan met hun meest ontmoedigende uitdaging in generaties – en de crisis is nog lang niet voorbij, zo’n zestig dagen later.

Israël moet nog herstellen van de schok van meer dan 1.200 Israëli’s die op 7 oktober door Hamas-terroristen werden vermoord, aangezien er nog steeds elke week meer slachtoffers van die gruwelijke pogrom worden geïdentificeerd en begraven. Israëli’s hebben ook het meedogenloze spervuur van meer dan 10.000 raketten doorstaan die de afgelopen twee maanden vanuit Gaza op Israël zijn afgevuurd. Ondertussen gaat de lange beproeving om de meer dan 240 gegijzelde mensen in Gaza terug te brengen door, met zo’n 100 ontvoerden – voornamelijk vrouwen en kinderen – die uiteindelijk zijn vrijgelaten tijdens een zevendaagse pauze in de gevechten in Gaza.

Het Israëlische leger reageerde op de aanval van Hamas met enkele weken van luchtaanvallen op terreurdoelen in Gaza om de weg vrij te maken voor een grondoffensief dat Gaza-stad gestaag omsingelde in het noordelijke uiteinde van de Strook. De IDF slaagde erin om ongeveer een miljoen Gazaanse burgers over te halen om naar het zuiden te vluchten naar veiliger gebieden, en begon toen aan de langzame, gevaarlijke taak om Hamas-strijders uit te roeien die zich verstopten in een labyrint van meer dan 300 mijl aan ondergrondse tunnels.
De gestage vooruitgang van het Israëlische leger bij het terugdringen van de Hamas-dreiging dwong de radicale islamitische terreurmilitie uiteindelijk om in te stemmen met een tijdelijke wapenstilstand en een overeenkomst voor de vrijlating van gijzelaars. Die pauze duurde een week totdat Hamas weigerde de laatste groep vrouwen en kinderen vrij te laten, en nu maakt de IDF Hamas in het noorden van Gaza af en begint het zijn tanks in het bolwerk van Khan Yunis in het zuiden binnen te rollen.

Tot op zekere hoogte is het conflict grotendeels beperkt gebleven tot Gaza en het aangrenzende grensgebied, met IDF-troepen die in de Gazastrook opereren en de Iron Dome-antiraketbatterijen die het civiele hart van Israël beschermen tegen de aanhoudende raketsalvo’s uit Gaza. Er woeden echter ernstige veldslagen op verschillende andere fronten die de natie in angst hebben gehouden voor een veel grotere oorlog. Dit omvat de toenemende Palestijnse terreurdreiging in Judea/Samaria (de ‘Westelijke Jordaanoever’) en de nog grotere dreiging van de radicale Hezbollah-militie in Libanon.

Om al deze vele fronten aan te pakken, heeft Israël aan het begin van het conflict twee belangrijke stappen gezet die de oorlogsinspanning enorm hebben geholpen, maar ook ernstige gevolgen hebben gehad voor de economie van het land. Ten eerste riep de IDF meer dan 300.000 reservisten op om zijn staande leger aan te vullen, waardoor de grootste troepenmacht ontstond die Israël ooit heeft ingezet. Maar dit nam ook talloze mannen en vrouwen weg van hun baan, waardoor het bedrijfsleven verlamd raakte.

Bovendien evacueerde Israël de meeste steden en dorpen langs de grens met Gaza, evenals die langs de noordelijke grens met Libanon – om te voorkomen dat Hezbollah soortgelijke grensoverschrijdende bloedbaden zou uitvoeren zoals Hamas deed. Maar dit heeft zo’n 250.000 Israëlische burgers ontheemd, die nu tijdelijk in het centrum van het land worden gehuisvest. Dit heeft geleid tot een extra zware belasting van de overheidsbegroting en de nationale economie.

Een van de oorlogsdoelen van Israël is het wegnemen van de dreiging die Hamas en Hezbollah vormen voor de zuidelijke en noordelijke grenzen, zodat deze ontheemde Israëlische families in vrede naar hun huizen kunnen terugkeren. Toch zeggen de huidige schattingen dat het maanden kan duren voordat ze veilig kunnen terugkeren. En nu vertellen sommige van deze gemeenschapsleiders ons dat ze waarschijnlijk tot volgend najaar in hun tijdelijke huisvesting zullen blijven, zodat de kinderen het hele schooljaar op dezelfde plek kunnen doorbrengen.

Al die tijd leven de Israëli’s met de dreiging dat Hezbollah zijn artillerieduels langs de noordgrens zou kunnen laten escaleren tot een totale oorlog. Dit zou het hele land nog vele maanden onder meedogenloos spervuur van veel zwaardere raketten met een groter bereik brengen, waarvan vele geleid.

Dus ook al weten we dat Israël uiteindelijk zal zegevieren, ze zijn nog ver verwijderd van het einde van dit conflict. En de dringende noden blijven hier immens.
Vanaf het begin heeft de ICEJ namens u in de frontlinie van dit conflict gestaan, degenen die familie en geliefden hebben verloren getroost, dringende noodhulp verleend aan radeloze evacués, de nodige nood- en medische apparatuur verstrekt aan eerstehulpverleners, ambulances gedoneerd, meer schuilkelders besteld en nog veel meer.

We hebben ook solidariteit getoond met Israël via ons wereldwijde netwerk van nationale bureaus, met name door op te roepen tot de terugkeer van gijzelaars die naar Gaza zijn gevangengenomen. Meer informatie op: http://icej.nl/solidariteit

En we hebben vurig gebeden, met vasten, voor een snelle en volledige overwinning van Israël op deze wrede islamitische terreurmilitie, en voor de bevrijding van de inwoners van Gaza van de doodscultus van Hamas. Meer informatie vindt u op: https://www.icej.nl/gebed

Blijf alstublieft onze dringende inspanningen steunen om Israël door deze moeilijke tijd heen te helpen en op weg te helpen naar een betere toekomst.