Israël verklaarde een einde aan fase II van de luchtbrug “Operation Tzur Israel” op woensdag (12 juli) toen een groep van 130 Ethiopische Joodse immigranten landde op de luchthaven Ben-Gurion op een Aliyah-vlucht gesponsord door de Internationale Christelijke Ambassade Jeruzalem, naast andere donoren.

De luchtbrug “Rock of Israel” werd voor het eerst gelanceerd in december 2020 en in twee fasen is de operatie er nu in geslaagd om meer dan 5.000 Joodse immigranten uit Ethiopië te herenigen met naaste familie die al in Israël is. De tweede fase van de luchtbrug begon in juni 2022 en heeft 3.113 van die Ethiopische olim (nieuwkomers) gebracht, van wie velen hun families al meer dan twee decennia niet in Israël hebben gezien.

De Israëlische regering hervatte de historische Ethiopische Aliyah in 2015 en beloofde nog eens 9.000 leden van de oude Ethiopisch-Joodse gemeenschap naar Israël te brengen. Sinds die beslissing heeft het Joods Agentschap voor Israël in totaal 7.514 Joodse immigranten uit het Oost-Afrikaanse land naar het Beloofde Land gebracht, waarbij de ICEJ vluchten sponsort voor 3.225 van deze nieuwkomers.

Operatie Tzur Israel werd gelanceerd om de Ethiopische Aliyah te versnellen, omdat veel families zijn gescheiden van naaste familieleden die al in de jaren 1980 naar Israël kwamen. Tot nu toe in 2023 heeft de ICEJ Aliyah-vluchten gesponsord voor 375 Ethiopische Joden als onderdeel van deze speciale luchtbrug.

“We bedanken de christelijke ambassade voor het spelen van zo’n cruciale rol in de ‘Tzur Israel’ luchtbrug van Ethiopische Joden in de afgelopen jaren, en voor het feit dat ze een van de sponsors is van de Aliyah-vlucht van vandaag”, zei Danielle Mor van JAFI.

Naast het willen herenigen van deze Ethiopische olim met familieleden die al in Israël zijn, zorgden JAFI-functionarissen er ook voor dat de meeste immigranten die deze week aankwamen uit Gondar kwamen, een regio die de afgelopen maanden is geteisterd door wijdverspreide moslimrellen.

Een immigrantenfamilie die we deze week ontmoetten, belichaamde de lange, pijnlijke scheiding die deze Ethiopisch-Joodse families de afgelopen decennia hebben doorstaan. Hun kleine tweejarige dochter Miriam trok voor het eerst mijn aandacht terwijl ik wachtte op het hete asfalt onderaan de trap die vanuit het vliegtuig naar beneden leidde. Ze lag half te slapen in de armen van haar vader, ongetwijfeld uitgeput van de lange busrit van Gondar naar Addis Abeba en vervolgens een vier uur durende vlucht naar Tel Aviv. Maar toen ik haar een Israëlische vlag aanbood, glimlachte ze en werden we meteen maatjes.

Toen we eenmaal in het welkomstcentrum waren waar nieuwe immigranten worden verwerkt, waren de families de eersten die werden gebeld om een bediende te ontmoeten om hun immigratiepapieren te sorteren. Ik stond toevallig naast de deur toen ze het kantoor van de griffie binnenkwamen en ik voelde een ruk aan mijn hand. Miriam keek op met diezelfde innemende glimlach, blij om me weer te zien.

Nadat ze klaar waren met het verwerken van hun invoerdocumenten, sprak ik via een vertaler met de vader, Ajik Tzera. Hij was pas twaalf jaar oud toen zijn moeder zo’n 20 jaar geleden Gondar verliet voor Israël. Hij bleef achter bij naaste familieleden die allemaal verwachtten snel genoeg dezelfde reis naar Israël te maken. Maar hier arriveerde hij nu in het Land, een volwassen man van 32, met een vrouw en een jonge dochter op sleeptouw, en verlangend om zijn moeder na al die jaren eindelijk weer te zien.

“Ik weet niet of ze naar het vliegveld is gekomen om me te begroeten”, zei hij. “Mijn moeder is nu 80 en is erg ziek geweest, en ik heb geen telefoon gehad om te controleren of ze hier is.”

Net als zoveel andere leden van de gemeenschap die in Ethiopië zijn achtergebleven, kon Ajik alleen tijdelijk werk vinden omdat niemand Joden wil inhuren die wachten om naar Israël te verhuizen. Ik vroeg hem wat voor werk hij hoopt te doen als hij zich eenmaal in Israël heeft gevestigd, maar hij antwoordde dat hij zich voorlopig richt op “meer deel uitmaken van onze religieuze gemeenschap”.

Toen ik vroeg wat zijn hoop was voor zijn dochter Mirjam nu ze het Beloofde Land hadden bereikt, liet de vader zijn hoofd zakken en begon te huilen. Na een paar minuten was het duidelijk dat hij te overweldigd was door emoties om te antwoorden. Dus bood ik mijn zakdoek aan en beëindigde het interview.

Maar op dat moment kwam Mirjam en gaf me een fles water die ik op een nabijgelegen tafel had neergezet voordat ze met haar vader sprak. Het was duidelijk dat dit kleine Ethiopische meisje erg slim, oplettend, attent is en het goed zal doen in haar nieuwe thuisland.

Een uur later zagen we hoe de groep nieuwe Ethiopische immigranten met hun bagage de aankomsthal binnendrong, waar familie en vrienden met tientallen jaren van opgekropte tranen en emoties gretig stonden te wachten. Toen Ajik en zijn dochter in zicht kwamen, werden ze overspoeld door tientallen familieleden, onder wie een lieve moeder van 80.

Het gezin zal zich nu vestigen in een absorptiecentrum voor meer hebreeuwse en joodse lessen. Gelukkig, met zoveel familieleden die al gewend zijn aan het leven in Israël, zal hun landing zachter zijn dan degenen die kwamen in de massale Ethiopische luchtbruggen van de jaren 1980 en 90.

Ondertussen zijn er nog veel meer van dergelijke Joodse families die in Ethiopië wachten om na jaren van scheiding herenigd te worden met familieleden in Israël. Nu fase II van de laatste Ethiopische luchtbrug voorbij is, hopen de Israëlische autoriteiten de Ethiopische Aliyah-vluchten snel te hervatten, misschien zelfs voordat de zomer voorbij is.

Tot nu toe heeft de ICEJ dit jaar Aliyah-vluchten gesponsord voor meer dan 1.000 Joodse olim uit Ethiopië, Rusland, Oekraïne en de Baltische staten. Voeg daarbij onze steun voor andere Joden die dit jaar naar Israël verhuizen, we hebben momenteel meer dan 4.000 Joden geholpen met Aliyah-hulp in 2023, en er komen er nog veel meer.

Overweeg alstublieft deel uit te maken van deze profetische inzameling van het Joodse volk in het land Israël. In de komende maanden zal de ICEJ zich bezighouden met een reeks Aliyah-activiteiten in tal van landen over de hele wereld. Dus, zorg ervoor dat je vandaag nog geeft aan de dringende Aliyah-inspanningen van de ICEJ!

Door David Parsons – ICEJ vice president & senior woordvoerder