Door David Parsons, ICEJ Vice-President

De Joden zijn een opmerkelijk volk. Bedenk bijvoorbeeld dat zij de enige mensen zijn die niet één maar twee keer met geweld uit hun thuisland zijn verdreven, om telkens naar dat land terug te keren om hun nationale soevereiniteit te herstellen. Je zou ver en wijd kunnen zoeken en nog steeds geen andere mensen vinden die dit ook maar één keer hebben gedaan, en toch hebben de Joden het twee keer gedaan!

Wat de Joden des te opmerkelijker maakt, is dat ze ons een boek hebben gegeven dat ons vertelt dat dit allemaal zou gebeuren nog voordat het begon. De Bijbel verklaart vooraf dat er twee verstrooiingen en twee terugkeer van het Joodse volk zouden zijn – de eerste uit Babylon en de tweede van de uiteinden van de aarde.

En inderdaad, dit is het getuigenis van de geschiedenis. De oude Israëlieten werden eerst naar Babylon verbannen en begonnen zo’n twee generaties later naar huis terug te keren. Toen dwongen de Romeinen een tweede Joodse verspreiding naar alle naties, waar ze bijna 2000 jaar rondzwierven voordat ze in de moderne tijd voor de tweede keer naar Eretz Israël terugkeerden. In de afgelopen 120 jaar zijn meer dan 3,5 miljoen Joden van over de hele wereld naar het land Israël geëmigreerd – uit het noorden, zuiden, oosten en westen, in letterlijke vervulling van Gods beloften zoals die in Jesaja 43:5 -6.

“Wees niet bang want ik ben bij je; Ik zal uw nakomelingen uit het oosten brengen en u uit het westen verzamelen; Ik zal tegen het noorden zeggen: ‘Geef ze op!’ En tegen het zuiden: ‘Houd ze niet achter!’ Breng Mijn zonen van verre en Mijn dochters van de uiteinden van de aarde.’

De Bijbel is dus een werkelijk verbazingwekkend boek dat het verhaal vertelt van een werkelijk opmerkelijk volk. Het is geen verzameling fabels en sprookjes. Integendeel, de Bijbel is het beproefde Woord van God! En de hedendaagse terugkeer van Israël is een bewijs van zijn betrouwbaarheid, evenals van Gods trouw aan Zijn beloften en Zijn soevereiniteit over de aangelegenheden van mensen.

Precieze beloften

Als we nu kijken naar enkele van de profetische passages in de Schrift over de grote inzameling van het Joodse volk in de laatste dagen, zien we dat deze met grote nauwkeurigheid en detail wordt vervuld.

Joden zijn bijvoorbeeld thuisgekomen uit meer dan 100 landen die tientallen talen spreken, maar in Zefanja 3:9 hebben we de belofte van God om hun hun oude Hebreeuwse taal te herstellen. Deze heropleving van een dode taal door een ooit verspreide natie is uniek in de menselijke geschiedenis.

Het volgende vers in Zefanja vermeldt specifiek Joden die thuiskomen uit Ethiopië, terwijl Jesaja 49:12 voorspelt dat Joden terug zouden komen uit “het land Sinim”, of China. Ongelooflijk, er woonden geen Joden in beide landen toen deze woorden 2700 jaar geleden werden geschreven, maar beide gebeuren in onze tijd.

In Jeremia 31:8-9 staat dat onder de terugkeerders “de vrouw met kind en degene die met een kind werkt, samen” zouden zijn. Interessant is dat tijdens de noodvlucht van bijna 15.000 Ethiopische Joden in een weekend in mei 1991, er vijf moeders waren die in het buitenland bevallen waren in het vliegtuig op weg naar Israël.

De Bijbel vertelt ons ook precies hoe de Joden zouden terugkeren in de laatste dagen. Jesaja zegt dat ze eerst over zee en dan door de lucht naar huis zouden komen…

“Wie zijn deze die vliegen als een wolk, en als duiven naar hun slaapplaats? Waarlijk zullen de kustlanden op Mij wachten; En de schepen van Tarsis zullen eerst komen om uw zonen van verre te brengen…” (Jesaja 60:8-9).

De leeftijd van schepen

In context spreekt Jesaja hoofdstuk 60 over de grote inzameling van Israël aan het einde der dagen en de centrale rol die het speelt bij het inluiden van het Messiaanse koninkrijk. We zien dit duidelijk in vers 4, waar staat: “Heft uw ogen rondom op en ziet: ze verzamelen zich allemaal, ze komen naar u toe; Uw zonen zullen van verre komen, en uw dochters zullen aan uw zijde worden verzorgd.”

Dan zegt Jesaja 60:9 dat de “schepen van Tarsis eerst zullen komen” (sommige vertalingen zeggen dat ze “aan de leiding zijn”).

De uitdrukking “schepen van Tarsis” is een verwijzing naar de oude Feniciërs, die werden beschouwd als een groot zeevarend volk. Ze bouwden schepen die niet alleen de hele lengte van de Middellandse Zee konden bevaren, maar ook daarbuiten. Hun vakkundig vervaardigde boten zouden stoppen in de haven van Tarshish in Zuid-Spanje wanneer ze zich langs de Straat van Gibraltar wagen in de machtige Atlantische Oceaan. Het betekent dus gewoon grote zeewaardige schepen.

En inderdaad, aangezien de grote Joodse Inzameling de afgelopen 120 jaar heeft plaatsgevonden, kwam de meerderheid de eerste 60 jaar of zo per schip naar huis. In het begin kwamen velen door de oude haven van Jaffa, dezelfde kleine haven uit de oudheid waar Jona vertrok terwijl hij op de vlucht was voor de Heer. De meesten werden verdreven door pogroms in Rusland en Oost-Europa en voeren via de Zwarte Zee naar Israël. Later ontwikkelden de Britten een grotere haven in Haifa en bleven meer Joden vanuit alle delen van de aarde naar huis stromen.

Maar om de lokale Arabieren te sussen, legde Groot-Brittannië uiteindelijk een strikt quotum op aan het aantal Joden dat elk jaar Mandaat Palestina mocht binnenkomen en dwong het later met een zeeblokkade, net zoals veel Joden probeerden te ontsnappen aan de toenemende nazi-dreiging in Europa.

Als reactie daarop zouden schepen beladen met Joden die op de vlucht waren voor Hitlers genocide onder dekking van de duisternis naar de kust stormen, opzettelijk schipbreuk lijden op de rotsen en zandbanken, en de Joden aan boord zouden wanhopig naar land zwemmen. Dus het tijdperk van de Joden die meestal per schip terugkeren, eindigt op deze dramatische manier, net op het moment dat de natie op het punt staat herboren te worden.

Het Jet tijdperk

Toen Israël in 1948 onafhankelijk werd, was het de natie vrij om zoveel mogelijk Joden terug te halen. En gedurende de laatste 60 jaar of zo van de grote Inzameling, is de meerderheid van de Joden met het vliegtuig naar huis gekomen… precies zoals de profeet Jesaja voorzag toen hij vroeg: “Wie zijn dit die vliegen als een wolk, en als duiven naar hun slaapplaatsen?”

De belangrijkste toegangspoort gedurende deze tijd was Ben-Gurion Airport, en duizenden Joodse olim (nieuwkomers) passeren er elk jaar. Bovendien zijn er de afgelopen decennia verschillende duidelijke golven geweest toen tienduizenden Joden tegelijk terugkeerden. Dit omvatte veel van de 800.000 Joden die in het begin van de jaren vijftig uit Arabische landen werden verdreven, de Ethiopische massale luchtbruggen en de een miljoen Russisch sprekende Joden die zijn aangekomen sinds de val van het Sovjet-communisme in 1989.

Er is een ‘stille terugkeer’ geweest van Joden uit gevoelige landen als Iran, Jemen en Cuba. Tegenwoordig is er ook een toename van Joden die uit Europa komen als gevolg van toenemend antisemitisme en moslimagitatie. Joodse terugkeer uit sommige westerse landen wordt ook gestimuleerd door de occasionele wereldwijde economische neergang en de vooruitzichten op betere hi-tech banen in Israël.

Ten slotte zijn ook de Joden van het ‘Oosten’ begonnen terug te keren, zoals de Bnei Menashe uit India en de Kaifeng-joden uit China.

Leden van al deze diverse Joodse gemeenschappen over de hele wereld landen het hele jaar door in Ben-Gurion. Bijna elke dag wachten vrienden en familieleden in de Aankomsthal om hen te verwelkomen in het land van hun voorouders.

ICEJ sponsored Aliyah vluchten landen op Ben Gurion Airport in Israël


Dus hoe verbazingwekkend is het dat de Bijbel zegt dat de terugkeer van de Joden in de laatste dagen zich zou uitstrekken over de overgang van het grote tijdperk van reizen op volle zee naar het huidige straaltijdperk? Niemand reist meer per schip; we springen gewoon op een vliegtuig en vliegen waar we maar willen in een kwestie van uren. God is dus nauwkeurig geweest, zelfs in Zijn timing van de grote inzameling van Israël.

Het hart van Aliyah

Israëli’s hebben een speciale term uit het bijbels Hebreeuws aangenomen om dit proces van terugkeer naar het land te beschrijven. Ze noemen het alijah, wat ‘opstijgen’ betekent. Het werd in de oudheid gebruikt met betrekking tot Joodse pelgrims die naar Jeruzalem trokken voor de drie grote bijbelse feesten van Pesach, Pinksteren en Loofhutten.

Dus het proces van het maken van Aliyah wordt door veel Joden gezien als een spirituele betekenis, die verder gaat dan alleen de fysieke handeling van het terugkeren naar hun thuisland. Velen zien het ook als een daad van teshuva (berouw) en terugkeren naar God. Ze geloven echt dat Hij hen terugtrekt naar het land en naar Zichzelf.

Conclusie

De grote inzameling van het Joodse volk in de moderne tijd houdt een geweldige belofte in voor Israël en de wereld, aangezien het de spoedige komst van het Messiaanse koninkrijk aankondigt. Het is ook een onweerlegbaar bewijs van de waarheid van Gods woord. Het toont Gods trouw aan Zijn beloften, die met grote nauwkeurigheid en precisie worden vervuld. En we zien daarin Zijn goedheid en gunst, zoals beschreven in passages zoals Jesaja 54:7-8…

“Voor een ogenblik heb ik je verlaten, maar met grote barmhartigheid zal ik je bijeenbrengen. Met een beetje woede verborg Ik Mijn gezicht voor een moment voor jou; Maar met eeuwige goedertierenheid zal ik mij over u ontfermen’, zegt de Heer, uw Verlosser.’

Ten slotte toont de grote Inzameling aan dat Hij de God van de geschiedenis is en dat Hij soeverein blijft over de aangelegenheden van mensen. Zelfs wanneer een groot deel van de wereld zich heeft verzet tegen de terugkeer van de Joden naar hun thuisland, gebeurt het nog steeds precies zoals Hij zei:

“Hoor het woord van de Heer, volken, en verkondig het op de verre eilanden, en zeg: ‘Hij die Israël verstrooid heeft, zal hem vergaderen en hem hoeden zoals een herder zijn kudde beheert.’” (Jeremia 31:10)

Dit betekent dat we in geweldige tijden leven. Het is zowel opwindend als lonend om betrokken te zijn bij de grote inzameling van het Joodse volk in onze tijd. God nodigt ons uit om betrokken te zijn, om te helpen de Joden thuis te brengen.

De Internationale Christelijke Ambassade Jeruzalem doet precies dat nu al vier decennia en helpt meer dan 165.000 Joden om hun weg naar huis naar Israël te vinden.

In de afgelopen jaren hebben we geholpen om Joden vanuit Europa naar Israël te halen om te ontsnappen aan antisemitisme en moslimagitatie. We sponsoren de terugkeer van Joden uit Oekraïne die het conflict daar willen ontvluchten, evenals die uit Rusland die hopen te ontsnappen aan de economische ellende. We halen de Bnei Menashe uit India en de Kaifeng-joden uit China naar huis, als vervulling van hun diepe verlangen om zich te herenigen met hun land en volk. En we helpen Joden uit Noord- en Zuid-Amerika om hun lot terug te vinden in het voorouderlijk thuisland van hun volk.

Dus sluit u alstublieft bij ons aan terwijl we werken om de Joden terug te brengen naar hun land en naar hun God! Tegenwoordig is het zo simpel als het sponsoren van een vliegtuigstoel voor een jood om naar huis te vliegen “als een duif naar zijn nest”.